Ο σχεδιασμός εκπαιδευτικών περιβαλλόντων, προσαρμοσμένων στις ικανότητες και τις δυνατότητες μαθητών/ριών με μαθησιακές δυσκολίες (όπως προβλήματα προσοχής, δυσλεξία, κλπ.), είναι ένα σημαντικό ζήτημα, που χρήζει ιδιαίτερης μελέτης. Σκοπός της έρευνας που περιγράφεται ήταν η καταγραφή και μελέτη της συμπεριφοράς παιδιών δημοτικού με συμπτώματα διάσπασης προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα (ΔΕΠ/Υ) και παιδιών χωρίς παρόμοια συμπτώματα, κατά την εργασία τους στον υπολογιστή με λογισμικά διαφόρων τύπων και ποιοτικών–ποσοτικών χαρακτηριστικών σε 6 ενότητες δραστηριοτήτων, και με δύο διαφορετικούς τρόπους (ατομικά και συνεργατικά). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, ορισμένα χαρακτηριστικά των εκπαιδευτικών λογισμικών φάνηκαν να κεντρίζουν την προσοχή και το ενδιαφέρον των παιδιών με συμπτώματα ΔΕΠ/Υ, περισσότερο από κάποια άλλα. Σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε στη συμπεριφορά μεταξύ παιδιών με συμπτώματα ΔΕΠ/Υ που εργάστηκαν ατομικά στον υπολογιστή και αυτών που εργάστηκαν σε ομάδες των δύο ατόμων, φάνηκε δηλαδή ότι καταλληλότερη μέθοδος για τα παιδιά αυτά είναι η ατομική εργασία στον υπολογιστή.