Η παρούσα εργασία περιγράφει την εφαρμογή δύο θεωρητικών προσεγγίσεων στη μαθησιακή διαδικασία. Η πρώτη αφορά στη χρήση των ΤΠΕ ως γνωστικών εργαλείων και η δεύτερη στη σύλληψη της Ζώνης της Επικείμενης Ανάπτυξης κατά την ομαδική εργασία με την αξιοποίηση των ΤΠΕ. Το μάθημα στο οποίο εστιάζει η μελέτη είναι η ιστορία της Στ’ Δημοτικού. Παρατηρήθηκε ότι οι ΤΠΕ αξιοποιήθηκαν ως γνωστικά εργαλεία, αλλά όχι πάντα με τον αναμενόμενο, από τις θεωρητικές παραδοχές, τρόπο. Διαπιστώνονται κάποιοι τύποι συνεργασίας κατά τις δραστηριότητες και προτείνονται δύο βασικές παράμετροι για τη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών της συνεργασίας: η μορφή της δραστηριότητας και τα ενδιαφέροντα των μαθητών