Το παρόν κείμενο επιχειρεί να δείξει ότι οι πρακτικές τεχνολογικού γραμματισμού στις οποίες εμπλέκονται τα παιδιά συνδέονται με τα ενδιαφέροντά τους και τη ταυτότητα που έχουν ήδη διαμορφώσει. Επιδιώκει, ακόμη, να διερευνήσει τη στάση των γονιών και του σχολείου απέναντι στις ΤΠΕ και τις φιλοδοξίες που έχουν για τη χρήση τους. Παρουσιάζει μια έρευνα εθνογραφικής λογικής που στηρίζεται σε τέσσερις μελέτες περιπτώσεων. Μέσα από τις περιπτώσεις αυτές γίνεται σαφές ότι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής δεν έχει γενικές επιπτώσεις στους μαθητές και ότι περισσότερο επηρεάζεται από το συγκεκριμένο κάθε φορά αποδέκτη παρά τον επηρεάζει. Η προσέγγιση γίνεται από την οπτική της Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας και ειδικότερα από την οπτική της εκπαίδευσης στο γραμματισμό (literacy education).