Στόχος της εργασίας είναι η διερεύνηση της σχέσης των ελλήνων μαθητών Λυκείου με τις Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) και η ανίχνευση πιθανών ψηφιακών χασμάτων ανάμεσα στις τάξεις τους, περίπου μιάμιση δεκαετία μετά από τη έναρξη διάχυσης των σχετικών τεχνολογιών στην ελληνική κοινωνία αλλά και τις πρώτες συστηματικές προσπάθειες ένταξής τους στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ειδικότερα μελετήθηκαν στάσεις (ενδιαφέρον και αποδιδόμενη σημασία στις ΤΠΕ ως εφόδιο για ένταξη στην Αγορά Εργασίας) και πρακτικές (συχνότητα πρόσβασης στο Διαδίκτυο, εύρος και λόγοι χρήσης των σχετικών τεχνολογιών και εφαρμογών) καθώς και ο τρόπος με τον οποίο τόσο οι στάσεις όσο και οι πρακτικές αυτές συσχετίζονται αλλά και διαφοροποιούνται ανάλογα με το φύλο, την κοινωνικο-οικονομική προέλευση και την περιοχή κατοικίας των μαθητών. Η μελέτη στηρίχθηκε σε δεδομένα που συλλέχθηκαν με βάση ερωτηματολόγιο το οποίο διανεμήθηκε σε διακόσιους δεκατέσσερις μαθητές από ένδεκα τυχαία επιλεγμένα Λύκεια. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν πεδία όπου υπάρχει ανάγκη περαιτέρω προσπαθειών για την αποτελεσματικότερη διάχυση των ΤΠΕ.