Σε αυτό το άρθρο ερευνάται το θέμα των πιθανών ιδεολογικών επιπτώσεων στο υποκείμενο εξαιτίας των εφαρμογών της προσομοίωσης στην εκπαιδευτική διαδικασία. Στο πρώτο μέρος οριοθετείται ο τρόπος συγκρότησης των μορφών υποκειμενικότητας σύμφωνα με τον Foucault και προσεγγίζεται η γνώση ως σχέση του υποκειμένου με την πραγματικότητα. Στο δεύτερο και κύριο μέρος, παρουσιάζεται η γνωστική διαδικασία κατά τον Althusser και ερευνάται η εμπλοκή της προσομοίωσης σ’ αυτή τη διαδικασία. Διατυπώνεται η άποψη ότι η ευρεία χρήση της προσομοίωσης μέσω των Η/Υ δημιουργεί συχνά την αντίληψη ότι το προσόμοιο του πραγματικού είναι το ίδιο σημαντικό με το πραγματικό. Αυτή η σύγχυση και με το δεδομένο ότι η προσομοίωση είναι μια ανακατασκευή, μπορεί να οδηγεί σε μια “παραγνώριση” των κοινωνικών σχέσεων που αναπτύσσονται σε κάθε γνωστική προσέγγιση της πραγματικότητας και στην αντίληψη ότι και η ίδια η πραγματικότητα είναι ανακατασκευάσιμη αν δεν αποσαφηνίζεται ο συμπληρωματικός ρόλος της προσομοίωσης στην εκπαίδευση.