Η παρούσα µελέτη αφορά τη χρήση ενός υπολογιστικού περιβάλλοντος για την καλλιέργεια εµπειρικής επιστηµονικής σκέψης στους µαθητές στο µάθηµα της Αρχαίας Ιστορίας. Αντικείµενο της έρευνας είναι το πρόγραµµα Archaeotype που χρησιµοποιείται για τη διδασκαλία Αρχαίας Ιστορίας µε µαθητές 6ης τάξης. Το Archaeotype αποτελείται από δύο εικονικές αρχαιολογικές ανασκαφές, που τοποθετούνται η µία στην Ασσυρία και η άλλη στην Ελλάδα. Παρουσιάζω µια µελέτη περίπτωσης των επιχειρηµάτων που αναπτύσσει µια δυάδα µαθητριών µε βάση τα «ανασκαφικά ευρήµατα». Η µελέτη στηρίζεται σε 11 διαλόγους της δυάδας, που τοποθετούνται και αναλύονται µέσα σε µια ευρύτερη χρονική ακολουθία από συζητήσεις που διεξάγει η δασκάλα στην τάξη. Η ανάλυση τεκµηριώνει µια κεντρική διάκριση, που διαφοροποιεί τις δύο ανασκαφές, ως προς τη κοινωνικο-γνωστική υφή των διαλόγων στη δυάδα. Η διάκριση αυτή περιγράφεται µε τους όρους ανασυνθετικό πλαίσιο (όπου η έµφαση είναι στη δηµιουργία µιας συνεκτικής υποθετικής αναπαράστασης του παρελθόντος από τα ανασκαφικά ευρήµατα) και αποδεικτικό πλαίσιο (όπου η έµφαση είναι στον έλεγχο τέτοιων υποθετικών αναπαραστάσεων του παρελθόντος χρησιµοποιώντας τα ανασκαφικά ευρήµατα ως αποδεικτικά στοιχεία). Η ανάλυση των συζητήσεων στην τάξη, δείχνει ότι η δασκάλα, καθώς διεύθυνε τη συζήτηση, διαµόρφωνε διαφορετικές απαιτήσεις γνωστικής επεξεργασίας των ευρηµάτων σε κάθε ανασκαφή, κατά τρόπο που παρουσιάζει αντιστοιχίες µε την παραπάνω βασική διάκριση που παρατηρήθηκε στους διαλόγους της δυάδας. Διαφορές στο σχεδιασµό των δύο ανασκαφών µπορούν επίσης να συνδεθούν µε τα παραπάνω χαρακτηριστικά των διαλόγων. Έτσι, η µελέτη περίπτωσης ως ερευνητική µέθοδος διαφωτίζει διαστάσεις που µπορούν να βελτιώσουν το σχεδιασµό τόσο της διδασκαλίας όσο και του εκπαιδευτικού λογισµικού για την υποστήριξη διερευνητικής µάθησης στην Ιστορία.