Παρόλο που οι Νέες Τεχνολογίες ταυτίστηκαν με το μέλλον της εκπαίδευσης, δεν έχουν γίνει ακόμα ευρέως αποδεκτές και η επιστημονική κοινότητα ακόμα ψάχνει για τα κίνητρα που θα ενθαρρύνουν την εκτεταμένη αποδοχή και χρήση τους. Η ενσωμάτωση της δυνατότητας αξιολόγησης της συναισθηματικής κατάστασης του χρήστη και η παροχή της κατάλληλης ανατροφοδότησης, ίσως προσφέρει μια εναλλακτική διέξοδο. Απαιτείται πρώτα μια ενδελεχή έρευνα των νευροβιολογικών παραγόντων που εξηγούν επιστημονικά τι είναι η συγκίνηση και συναίσθημα. Η έρευνα αυτή θα πρέπει να πλαισιωθεί από μία θεωρητική προσέγγιση για την επίδραση του συναισθήματος στη μαθησιακή διαδικασία. Η παρούσα εισήγηση παραθέτει μία κριτική επισκόπηση των τεχνολογιών που διέπουν την αξιολόγηση της συναισθηματικής κατάστασης του χρήστη και παρέχει ένα πλαίσιο Αναφοράς για το Σχεδιασμό Εκπαιδευτικών Τεχνολογιών με «συναίσθημα».