Τα ψηφιακά παιχνίδια αποτελούν μια δημοφιλή δραστηριότητα μεταξύ των μαθητών και υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ και κατά της χρήσης τους. Η εργασία αυτή διερευνά διαμέσου ερωτηματολογίου τις στάσεις και τις συμπεριφορικές πεποιθήσεις 78 φοιτητών/τριών απέναντι στη χρήση εκπαιδευτικών ψηφιακών παιχνιδιών, από τους μαθητές, στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ως θεωρητικό πλαίσιο χρησιμοποιήθηκε μέρος της Θεωρίας της (Προ)Σχεδιασμένης Συμπεριφοράς. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι φοιτητές είχαν σχετικά θετικές στάσεις και πεποιθήσεις απέναντι στη χρήση των ψηφιακών παιχνιδιών και ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική σχέση ανάμεσα στη στάση απέναντι στη συμπεριφορά και τις πεποιθήσεις.