13ο Πανελλήνιο και Διεθνές Συνέδριο «Οι ΤΠΕ στην Εκπαίδευση»

The presentation focuses on the integration of AI in instructional design and education. It explains AI's capabilities, such as generating human-like language and assisting with complex tasks like coding, mathematical problems, and creating educational content. It highlights the transformative potential of AI in education, stressing the importance of critical thinking and intellectual engagement alongside technological advancements. The presentation introduces the "9 Levels of AI for Instructors" framework which tries to categorize instructors’ interactions with AI. The first three levels lay the groundwork for utilizing AI in education. At the first level, instructors can ask AI simple questions to recall generic knowledge, accessing vast databases to retrieve accurate information quickly. The second level involves simple actions on this knowledge, such as summarizing texts, extracting key points, or rephrasing content to suit different comprehension levels. The third level enables AI to generate educational artifacts, such as flashcards, timelines, and quizzes, streamlining the creation of diverse instructional materials to enhance student engagement and understanding. The fourth level, "Engineered Prompts," involves crafting specific and detailed prompts to optimize AI responses for tasks such as creating course content, generating detailed learner insights, and applying instructional theories effectively. The fifth level, "Engineered Prompts for Learners," involves creating detailed prompts to gather specific information about learners' characteristics and needs, enabling tailored instructional strategies. The sixth level, "Engineered Prompts for Instructional Design," focuses on applying instructional theories, like Bloom's taxonomy, to develop comprehensive learning objectives and effective course outlines. The seventh level, "Creative Prompts for Instructional Design," encourages instructors to use AI to generate unprecedented and inspiring responses, fostering creativity and innovation in educational content creation. The eighth level, "Use New AI-Powered Learning Tools," emphasizes employing advanced AI tools that require minimal prompting, streamlining the instructional design process. The ninth and final level, "A New Language of Instructional Design," integrates AI to create a cohesive instructional design language, combining knowledge recall, actions on knowledge, and creative instructional approaches to empower educators and enhance the learning experience. This level envisions a future where AI seamlessly supports and elevates educational practices across various

The keynote presentation explained the profound impact of ChatGPT on the educational landscape. The presentation started by providing an understanding of what ChatGPT is and how to use this artificial intelligence tool. This described how unlike typical search engine searches on a topic, such as Google search, which provides website that may have the answer to what you are looking for, ChatGPT provides you the answer directly. An overview of ChatGPT highlighted how the data which ChatGPT provides responses with is from Microsoft Bing search engine content. A review of the limitations and misuses of ChatGPT are explained with strategic guidance on how to mitigate these challenges. These topic include how students can use ChatGPT to cheat by having the program do the work for them. The program can be prone to inaccuracies and hallucinations, where the answers are incorrect but presented in a way that makes it appear correct. Plagiarism is an issue with ChatGPT gathering content from the Internet and some of which is copyrighted. ChatGPT also exhibits bias which may probably be connected with the data used in the development of the tool. Students must also be reminded that they should not include personal data when conversing with the tool. Then, the presentation then moved from the negative aspects of the tool to highlight the numerous affordances of ChatGPT and its transformative capabilities in the realm of education. By leveraging ChatGPT, educators have the unique opportunity to foster a more inclusive, personalized, and impactful educational experience. Practical insights and innovative approaches were presented that harness the full potential of ChatGPT, enabling educators to create a learning environment that caters to the diverse needs of your students.

The keynote presentation elucidated the significant impact of serious games in Higher Education, clarifying terms like gamification, game-based education, and serious games. It provided a brief literature review, highlighting reasons for the growing recognition of serious games in supporting diverse pedagogical methods and styles, utilizing technology for active student engagement, and enhancing learning paradigms. Furthermore, the keynote discussed the formation of the Serious Games at Westminster Research group (SG@W), which bridges interdisciplinary research areas at the University of Westminster. SG@W aims to foster knowledge of effective game-based educational design across disciplines such as Computer Science, Engineering, Life Science, Liberal Arts, and Politics. This initiative has resulted in tailored educational resources, showcasing transformative pedagogical changes and significantly enriching student learning experiences beyond Computing. The group's interdisciplinary approach enables a comprehensive understanding of pedagogical requirements across different domains, facilitating the provision of customized educational resources and technology.

Οι τεχνολογίες αιχμής κάνουν έντονη την παρουσία τους στο χώρο της εκπαίδευσης. Τεχνολογίες, όπως η επαυξημένη πραγματικότητα ή τα ρομπότ κοινωνικής αρωγής έχουν χρησιμοποιηθεί ξεχωριστά σε διάφορες βαθμίδες εκπαίδευσης. Η παρούσα έρευνα μελετά ένα σύστημα που αξιοποιεί ένα ρομπότ κοινωνικής αρωγής σε συνδυασμό με μια εφαρμογή επαυξημένης πραγματικότητας για τη διδασκαλία της κυκλοφοριακής αγωγής στο Νηπιαγωγείο. Στόχος της είναι να διερευνήσει την εφικτότητα του συνδυασμού των παραπάνω τεχνολογιών, το περιβάλλον που δημιουργείται και τα ζητήματα που εγείρονται κατά την υλοποίηση. Στο πλαίσιο ποιοτικής μεθόδου έρευνας, 7 μαθητές Νηπιαγωγείου συμμετείχαν στην εκπαιδευτική παρέμβαση, απάντησαν σε ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις, ενώ δεδομένα συλλέχθηκαν και μέσω παρατήρησης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η στάση των μαθητών ήταν θετική και η ευχαρίστησή τους από τη μαθησιακή διαδικασία υψηλή, ενώ οι δυσκολίες που παρουσιάστηκαν ήταν μικρές και τεχνικής φύσεως. Τα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά, δείχνοντας ότι ο συνδυασμός των τεχνολογιών επαυξημένης πραγματικότητας και ρομποτικής κοινωνικής αρωγής στη διδασκαλία μπορεί να λειτουργήσει υπέρ της θετικής στάσης των μαθητών, αλλά και της μαθησιακής διαδικασίας.

Η παρούσα εργασία αφορά στην διερεύνηση της χρήσης και της ευχρηστίας μιας σειράς μαθησιακών αντικειμένων από τους/τις νηπιαγωγούς που συμμετείχαν στην πιλοτική εφαρμογή του έργου ΕΛΠεΙΔΑ (Εκπαιδευτικό Λογισμικό Προσχολικής Εκπαίδευσης για Ικανότητες Δημιουργικότητας και γνωστικής, συναισθηματικής και κοινωνικής Ανάπτυξης). Το έργο ΕΛΠεΙΔΑ συνιστά ένα ολοκληρωμένο περιβάλλον παιγνιώδους μάθησης για την ανάπτυξη ικανοτήτων υψηλού κατά κανόνα επιπέδου σε όλα τα θεματικά πεδία και τις θεματικές ενότητες του νέου Προγράμματος Σπουδών του ελληνικού Νηπιαγωγείου και περιέχει διαφορετικά μαθησιακά αντικείμενα με ειδικά χαρακτηριστικά και δυνατότητες. Στο πλαίσιο της πιλοτικής εφαρμογής του έργου, μελετήθηκε η χρήση και η ευχρηστία τους μέσω ενός ερωτηματολογίου για την ανάπτυξη του οποίου χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα αντιλαμβανόμενης ευχρηστίας System Usability Scale (SUS). Τα αποτελέσματα έδειξαν πως στην πλειονότητά τους οι νηπιαγωγοί επέλεξαν μαθησιακά αντικείμενα από τις Κοινωνικές Επιστήμες και τις Τέχνες ενώ αναφορικά με την ευχρηστία τους φαίνεται πως τα αντικείμενα που εμφανίζονται απλώς ικανοποιητικά είναι στην πλειονότητά τους από το Γ’ Θεματικό Πεδίο «Παιδί και Θετικές Επιστήμες».

Στη σημερινή διαρκώς μεταβαλλόμενη κοινωνία, αξίες όπως η δημιουργική σκέψη και η καινοτομία αποκτούν νέα διάσταση και αποτελεί σύγχρονη επιταγή η καλλιέργειά τους από την προσχολική ηλικία. Η προσχολική τάξη αποτελεί το πρώτο κοινωνικό πλαίσιο, μετά την οικογένεια, όπου εντάσσεται το παιδί και οφείλει να προσαρμόζεται και να αναδιαρθρώνεται σύμφωνα με τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Τόσο οι σύγχρονες θεωρίες μάθησης, όσο και τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών καταδεικνύουν την ενεργό εμπλοκή των Νέων Τεχνολογιών στην εκπαιδευτική πραγματικότητα της προσχολικής αγωγής. Με μια πληθώρα εφαρμογών, στις οποίες μπορεί να ενταχθεί και το ψηφιακό παραμύθι και η ψηφιακή αφήγηση, η προσχολική αγωγή καλείται να φανεί αντάξια των σύγχρονων προκλήσεων και να ενσωματώσει στο πρόγραμμά της καινοτόμες πρακτικές που ενισχύουν τη δημιουργικότητα με τρόπο ουσιαστικό και συνάμα διασκεδαστικό. Για την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι σκόπιμη η σωστή επιλογή ψηφιακών εφαρμογών. Με όχημα τη σωστή ενημέρωση, την επικαιροποιημένη επιμόρφωση, αλλά και τη συνειδητοποίηση της σπουδαιότητας της δημιουργικής σκέψης με τη χρήση ψηφιακών και καινοτόμων μέσων στο σύγχρονο νηπιαγωγείο, αποτελεί σύγχρονη πρόκληση για τον εκπαιδευτικό του 21ου αιώνα να ενστερνιστεί τις αρχές της δια βίου μάθησης, αποτελώντας ένα υποδειγματικό μοντέλο-πρότυπο για τους μαθητές του.

Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών προσχολικής αγωγής αναφορικά με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες στη διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης των Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ως σημαντικό εργαλείο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Από τα αποτελέσματα της έρευνας διαπιστώθηκε ότι η χρήση των ΤΠΕ στην υλοποίηση περιβαλλοντικών προγραμμάτων μπορεί να ευαισθητοποιήσει εκπαιδευτικούς και κατ’ επέκταση μαθητές ως προς τα περιβαλλοντικά προβλήματα και να συμβάλει στην διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης και στην υιοθέτηση περιβαλλοντικά υπεύθυνης συμπεριφοράς.

Μελέτες δείχνουν ότι η πρακτική εφαρμογή της προσέγγισης STEAM στην προσχολική εκπαίδευση αντιμετωπίζει προκλήσεις, όπως η περιορισμένη γνώση και εξοικείωση των νηπιαγωγών με τις σχετικές αρχές και μεθόδους, καθώς και η έλλειψη εμπειρίας, επιμόρφωσης και κατανόησης σχεδιασμού, ενώ, επιπλέον, υπάρχει έλλειψη συναίνεσης σχετικά με τις θεωρίες μάθησης και τις διδακτικές στρατηγικές που καθοδηγούν τη διαδικασία διδασκαλίας. Η παρούσα έρευνα εξετάζει τις απόψεις και την ετοιμότητα των νηπιαγωγών της Αττικής σχετικά με τη διδακτική χρήση της προσέγγισης STEAM για την ανάπτυξη ικανοτήτων στα παιδιά και τα αποτελέσματα της υποδεικνύουν μία θετική στάση έναντι της προσέγγισης αυτής και της συμβατότητάς της με τις εκπαιδευτικές στρατηγικές. Ωστόσο, παρουσιάζονται προκλήσεις στην πρακτική εφαρμογή και απαιτείται περαιτέρω επιμόρφωση και υποστήριξη για την αποτελεσματική εφαρμογή της προσέγγισης STEAM στο πεδίο της προσχολικής εκπαίδευσης.

Τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί έντονα στο προσκήνιο το ζήτημα της αξιοποίησης των εφαρμογών και των εργαλείων ιστού 2.0 από τους εκπαιδευτικούς στη διδασκαλία τους. Η παρούσα έρευνα σκοπεύει στη διερεύνηση της αποδοχής των εφαρμογών και των εργαλείων ιστού 2.0 από δείγμα εν ενεργεία εκπαιδευτικών από σχολεία της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας με τη βοήθεια μιας επέκτασης του Μοντέλου Αποδοχής της Τεχνολογίας ΤΑΜ2, το οποίο εμπλέκει τους παράγοντες της αντιληπτής χρησιμότητας, της αντιληπτής ευκολίας χρήσης, της αντιληπτής ευχαρίστησης, της αυτοαποτελεσματικότητας, του υποκειμενικού κανόνα, των συνθηκών διευκόλυνσης και της πρόθεσης χρήσης. Για τις ανάγκες της έρευνας το εργαλείο συλλογής δεδομένων απαντήθηκε από δείγμα τριακοσίων τριάντα ένα (331) εκπαιδευτικών. Από την ανάλυση των δεδομένων προκύπτει ότι ο βαθμός της αντιληπτής χρησιμότητας, της αντιληπτής ευκολίας χρήσης και της πρόθεσης χρήσης των εκπαιδευτικών για την αξιοποίηση των εφαρμογών και των εργαλείων ιστού 2.0 στη διδασκαλία είναι ικανοποιητικός. Επίσης, αναδείχτηκαν ενδιαφέρουσες συσχετίσεις μεταξύ των παραγόντων του εργαλείου που εμπλέκονται στο Μοντέλο Αποδοχής της Τεχνολογίας που χρησιμοποιήθηκε.

Η παρούσα εργασία παρουσιάζει τα αποτελέσματα έρευνας που διεξήχθη με τη συμμετοχή Φιλολόγων των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.) του νομού Πιερίας σχετικά με την εξοικείωσή τους με την Ψηφιακή Αφήγηση και την αξιοποίησή της στο μάθημα των Νέων Ελληνικών που διδάσκεται σε όλες τις τάξεις των ΕΠΑ.Λ. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2023 στο πλαίσιο επιμορφωτικού εργαστήριου σε εργαστηριακό χώρο του 2ου ΕΠΑ.Λ. Κατερίνης. Μέσα από τη συγκέντρωση των δεδομένων (ποσοτικών και ποιοτικών) αναλύονται τόσο στοιχεία της διδασκαλίας και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι Φιλόλογοι των ΕΠΑ.Λ. όσο και η πιθανότητα χρήσης της Ψηφιακής Αφήγησης στη διδασκαλία τους προκειμένου να αρθούν κάποιες από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Η παρούσα έρευνα εξέτασε την εφαρμογή της ψηφιακής αφήγησης ως μέσου μελέτης της πολιτιστικής κληρονομίας σε μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου στη Χίο μέσα από τη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας. Εφαρμόστηκαν τρεις διαφορετικές μορφές ψηφιακής αφήγησης-Σχεδιαστική Σκέψη, Ψηφιακή Αφήγηση Ιστοριών και μαγνητοφώνηση ιστοριών(συνέντευξη)- προκειμένου να μελετηθούν τρεις διαφορετικές αντίστοιχα ημέρες εορτασμού της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η έρευνα μελέτησε συγκριτικά με τη μεθοδολογία της συμμετοχικής παρατήρησης τις αντιδράσεις και τη συμμετοχή των μαθητών/τριών στις νέες αυτές διδακτικές μεθόδους και κατέληξε σε συμπεράσματα σχετικά με την εφαρμογή, τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα στη διδακτική διαδικασία των τριών μορφών της ψηφιακής αφήγησης. Στη συγκεκριμένη εργασία παρουσιάζεται η Σχεδιαστική Σκέψη και τα αποτελέσματα της εφαρμογής της στη διδασκαλία της Ιστορίας σε μαθητές και μαθήτριες της Τρίτης τάξης Γυμνασίου.

Η εργασία εντάσσεται στην ομαδοσυνεργατική μάθηση βασισμένη στην επιχειρηματολογία. Συμβάλλοντας σε περικείμενα που ενισχύουν την ευκαιρία για επιχειρηματολογική διαλογική αλληλεπίδραση, σχεδιάστηκαν δύο παιχνίδια προσομοίωσης βασισμένα σε επιλογές. Η εργασία επιδιώκει να διερευνήσει τα είδη επιχειρηματολογικής συζήτησης που φαίνεται να αναδύονται κατά την αλληλεπίδραση των μαθητών με τα ψηφιακά παιχνίδια. Πραγματοποιήθηκαν δύο διδακτικές παρεμβάσεις. Οι αλληλεπιδράσεις των μαθητών καταγράφονταν συνεχώς και μεταγράφηκαν πλήρως. Μονάδα ανάλυσης αποτέλεσε η διαλογική στροφή με υποδιαιρέσεις, όπου κρίθηκε αναγκαίο. Τα δεδομένα αναλύθηκαν ποιοτικά. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το περικείμενο επηρεάζει τη λεκτική αλληλεπίδραση των μαθητών, καθώς σε κάθε στάδιο της έρευνας σημειώθηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις παρά τη γενική υπεροχή των κινήσεων συναινετικής κατασκευής και επικύρωσης εξηγήσεων. Ωστόσο, στο μεγαλύτερο μέρος της διαλογικής ακολουθίας και των δύο διδακτικών παρεμβάσεων οι μαθητές δεν έβλεπαν τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας τους ως αντίπαλους-ανταγωνιστές αλλά ως συνεργάτες, με στόχο να νικήσουν, τοποθετώντας συχνά το παιχνίδι στη θέση του ανταγωνιστή.

Οι αυξανόμενες απαιτήσεις στο χώρο της εκπαίδευσης, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εργαλείων των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών (ΤΠΕ) έχουν επαναπροσδιορίσει την εκπαιδευτική και μαθησιακή διαδικασία με απώτερο σκοπό, τη μεγιστοποίηση των οφελών για τους μαθητές. Η εισαγωγή διαδικτυακού εκπαιδευτικού υλικού στο σχεδιασμό του μαθήματος αυξάνεται συνεχώς. Τα ψηφιακά μαθησιακά αντικείμενα (ΨΜΑ), ως εκπαιδευτικοί πόροι, αποτελούν έναν σχετικά νέο τρόπο προσέγγισης του σχεδιασμού της εκπαιδευτικής διαδικασίας με την υποστήριξη της ψηφιακής τεχνολογίας. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η δημιουργία και η αξιολόγηση της αξιοπιστίας και εγκυρότητας ενός εργαλείου-ερωτηματολογίου για τη διερεύνηση των στάσεων εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης απέναντι στα ΨΜΑ. Το ερωτηματολόγιο δημιουργήθηκε βάσει βιβλιογραφικής ανασκόπησης και διανεμήθηκε ηλεκτρονικά σε εκπαιδευτικούς συγκεκριμένων ειδικοτήτων(Μαθηματικούς, Φυσικών Επιστημών, Μηχανικούς και Πληροφορικούς). Το εργαλείο που αναπτύχθηκε και ονομάστηκε «Στάσεις στα ΨΜΑ» (ΣταΨΜΑ) αναδείχθηκε ως έγκυρο και αξιόπιστο για την εκτίμηση των στάσεων των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ως προς τα ΨΜΑ.

Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζονται τα αρχικά αποτελέσματα μιας ερευνητικής μελέτης, σχετικά με την επίδραση ενός ηλεκτρονικού μαθήματος, που σχεδιάστηκε με βάση τις αρχές του μοντέλου της μάθησης μέσω της επίλυσης προβλήματος (Problem Based Learning) και υλοποιήθηκε στο περιβάλλον εργασίας της πλατφόρμας του MS-Teams, στα κίνητρα των πρωτοετών φοιτητών, κατά την περίοδο της πανδημίας του Covid-19. Ο ερευνητικός σχεδιασμός που υιοθετήθηκε είναι η προ-πειραματική μελέτη με μία ομάδα και έλεγχο πριν και μετά. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 162 πρωτοετείς φοιτητές του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και για τη συλλογή των ερευνητικών δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς: Motivated Strategies for Learning Questionnaire (MSQL). Από την ανάλυση καταγράφηκε στατιστικά σημαντική αύξηση στη στάση των φοιτητών ως προς τα εσωτερικά κίνητρα, γεγονός που καταδεικνύει την προστιθέμενη αξία του μοντέλου της PBL στη σχεδίαση ελκυστικών ηλεκτρονικών μαθημάτων.

The development of education programmes that integrate information in accordance with the targets defined in the Sustainable Development Goals (SDGs) is considered crucial for the development of innovative solutions for a more sustainable and climate-resilient future. In our work in this manuscript, we detail an approach for assessing the relationship of the teaching material in tertiary education with the SDGs, aiming to provide insights for adapting it -where required- to introduce information that is aligned with the SDGs. The assessment is automated through the usage of a software library that can provide text analysis with regards to the SDGs by taking advantage of machine learning techniques. A case study in the teaching material of a school within a polytechnic university is detailed.

Learning Management Systems (LMS) have become a standard tool in higher education institutions; however, their use is often reduced to repositories of teaching material. The forum is an LMS tool that allows students’ active engagement, participation, and learning. This study examines the impact of a ‘badge system’, a gamification tool we designed for the discussion forum tool of the Open eClass, a learning management system. We redesigned the existing OpenEclass forum tool, introducing gamification elements like badges, points, levels, and a progress indicator. An A/B study was run in authentic course conditions to compare the two designs and their effect on students’ activity. We draw conclusions on engagement, interaction, and academic performance. This research highlights the potential of gamification in enhancing student engagement and interaction in blended learning environments.

The paper is a call for reflection in the post pandemic era focusing on tutors’ sentiment since there is a body of literature suggesting a deterioration of tutors’ psychological well-being. It is a small case study examining the feelings of university tutors’ teaching in distance education universities during the pandemic. It also examines the correlation between tutors’ sentiment (negative, mixed/neutral, positive) and years of teaching experience. Twenty tutors working in two different European Open Universities comprised a diverse sample which answered anonymously to an online survey. The results were analysed using mixed methods. The main results suggest that the majority of tutors felt confident and that there is no correlation between years of experience in distance education and sentiment. The case study contributes to the discussion on how we can future proof higher education institutions for uncertain times, taking into account that tutors are foremost humans and not well-oiled machines

Με την παρούσα εργασία επιχειρείται η αξιολόγηση του σχεδιασμού και της ανάπτυξης ενός προγράμματος εκπαίδευσης επιχειρηματικής εκπαίδευσης και κουλτούρας με την ονομασία “Δράσεις Επιχειρηματικότητας & Καινοτομίας του Πανεπιστημίου Πειραιώς” στο Moodle, ως καλή πρακτική, για την ανάπτυξη περιεχομένου επιχειρηματικότητας με τη μορφή ανοιχτού περιεχομένου μαθημάτων, σε διαφορετικούς διεπιστημονικά κλάδους, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς (ΠΠ). Για το σχεδιασμό αξιοποιήθηκε το διδακτικό μοντέλο Τεχνολογικό Παιδαγωγικό Περιεχόμενο Γνώσης στην επιχειρηματική εκπαίδευση ((Technological Pedagogical Content Knowledge framework for Entrepreneurship Education: TPACK-EE). Το TPACK-ΕΕ αποτέλεσε τη μεθοδολογία του εκπαιδευτικού σχεδιασμού για την υλοποίηση μιας σειράς μαθημάτων και σεμιναρίων αξιοποιώντας τους πυλώνες “τεχνολογικός σχεδιασμός”, “παιδαγωγικός σχεδιασμός” και “σχεδιασμός περιεχομένου”. Τα πρώτα ευρήματα ήταν αρκετά θετικά ενώ οι περαιτέρω συστάσεις θα βοηθήσουν στη βελτίωση του προγράμματος επιχειρηματικότητας στην πράξη, αλλά και σε ένα διαφανές πλαίσιο διασφάλισης ποιότητας από την εφαρμογή στο μέλλον για το ΠΠ.

Η χρήση των φορητών συσκευών μεταξύ των φοιτητών πανεπιστημίου είναι ολοένα και αυξανόμενη, ενώ κατά τη διάρκεια της πανδημίας η μάθηση με τη διαμεσολάβηση της φορητής τεχνολογίας εφαρμόστηκε από πολλούς φοιτητές. Τα ερευνητικά δεδομένα σχετικά με τις απόψεις των φοιτητών για τα υπέρ/κατά της φορητής τεχνολογίας για εκπαιδευτικούς σκοπούς είναι σχετικά περιορισμένα. Σκοπός αυτής της πιλοτικής μελέτης ήταν η διερεύνηση των απόψεων των μεταπτυχιακών φοιτητών σχετικά με εμπόδιαδυσκολίες που μπορεί να δημιουργηθούν κατά τη χρήση των φορητών συσκευών στις σπουδές τους. Τα περισσότερο σημαντικά εμπόδια αφορούν την προβληματική σύνδεση με το διαδίκτυο, και την έλλειψη τεχνικής υποστήριξης. Οι απόψεις επηρεάζονται από τη μεταβλητή «Τύπος εκπαίδευσης» (οι φοιτητές που παρακολουθούν το μεταπτυχιακό υβριδικά δίνουν βαρύνουσα σημασία στα εμπόδια της φορητής μάθησης συγκριτικά με όσους παρακολουθούν δια ζώσης).

Το παρόν άρθρο προτείνει ένα πλαίσιο παιδαγωγικού σχεδιασμού, το οποίο ενσωματώνει Τεχνολογικά Ενισχυμένα Παιχνίδια (ΤΕΠ) στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία. Το συγκεκριμένο πλαίσιο βασίζεται σε μια εννοιολόγηση, όπου ζητήματα ανάλυσης των ψηφιακών και φυσικών προσφερόμενων δυνατοτήτων των ΤΕΠ, χαρακτηριστικά παιδαγωγικών μοντέλων που αξιοποιούν αφηγηματική μεθοδολογία και προέρχονται από το πεδίο της πολιτισμικής-ιστορικής θεώρησης, καθώς και ερευνητικά εμπειρικά δεδομένα γύρω από το διαμεσολαβούμενο από την τεχνολογία παιχνίδι, συνδυάζονται μεταξύ τους και διαμορφώνουν όχι μόνο τη δομή και μεθοδολογία αλλά και τη σχετική ορολογία του παρόντος παιδαγωγικού σχεδιασμού. Ο παιδαγωγικός σχεδιασμός που προκύπτει έχει ‘τεχνική προσέγγιση’, επιλογή που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυθαίρετη καθώς κινούμαστε στο πεδίο της παιδαγωγικής του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά, ενώ τα ΤΕΠ ως ‘παιχνίδια αντικείμενα’, εν δυνάμει προσφέρουν πόρους για φανταστικό παιχνίδι, ταυτόχρονα, χρήζουν αυστηρής πλαισίωσης και καθοδήγησης, λόγω της περιπλοκότητας τους. Το περιγραφικό πλαίσιο του παιδαγωγικού σχεδιασμού παρουσιάζεται ως ‘προϊόν’ της συγκεκριμένης μελέτης.

Η φορολογία επιφέρει κρατικά έσοδα, τα οποία επιστρέφουν στην κοινωνία. Η φορολογική συμμόρφωση όμως, επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, τόσο ατομικούς, όσο και κοινωνικούς και πολιτισμικούς, μεταξύ άλλων. Η βιβλιογραφία καταδεικνύει ότι φορολογική συμμόρφωση και φοροδιαφυγή δε συμβαδίζουν. Στόχος των Φορολογικών Αρχών ανά τον κόσμο είναι να εντάξουν στην εκπαιδευτική διαδικασία δράσεις για την ενίσχυση της φορολογικής συνείδησης. Σε αυτές ακριβώς τις δράσεις βοηθούν και τα ψηφιακά παιχνίδια σοβαρού σκοπού. Στα πλαίσια της εργασίας σχεδιάστηκε με το μοντέλο LMGM, αναπτύχθηκε με το εργαλείο GDevelop και αξιολογήθηκε από εκπαιδευτικούς το παιχνίδι σοβαρού σκοπού με τον διακριτικό τίτλο «ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΩ», το οποίο στοχεύει στην ενίσχυση της φορολογικής συνείδησης.

Τα ψηφιακά εκπαιδευτικά παιχνίδια (ΨΕΠ) έχουν ένα ευρύ πεδίο εφαρμογών. Τα μοτίβα αν και θεωρούνται βασικές μαθηματικές έννοιες, η διδασκαλία τους δεν είναι χωρίς προβλήματα. Έχοντας αυτά ως δεδομένα, η μελέτη εξέτασε τα μαθησιακά αποτελέσματα που επιτυγχάνονται από τη χρήση ΨΕΠ στη διδασκαλία των μοτίβων, συγκρίνοντάς τα με τα αντίστοιχα αποτελέσματα από τη χρήση έντυπου υλικού. Το δείγμα ήταν 76 μαθητές της Στ' τάξης χωρισμένοι σε 2 ομάδες (ΨΕΠ και έντυπο υλικό). Πραγματοποιήθηκαν 3 συνεδρίες με κάθε μέσο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πράγματι τα ΨΕΠ παράγουν καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα. Παράλληλα, προσέφεραν μια πιο διασκεδαστική μαθησιακή εμπειρία και παρείχαν περισσότερα κίνητρα για μάθηση. Ενώ τα παραπάνω αποτελέσματα παρέχουν στοιχεία για την εκπαιδευτική αξία των ΨΕΠ, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την εξεύρεση μεθόδων αξιοποίησής τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Στόχος της παρούσας εργασίας ήταν η δημιουργία μιας ανοικτού κώδικα, πολυγλωσσικής πλατφόρμας, με δυνατότητα καταγραφής της κίνησης (συντεταγμένες GPS) και των αισθητήρων του κινητού τηλεφώνου (επιταχυνσιόμετρο και γυροσκόπιο), για την απλοποιημένη δημιουργία, από εκπαιδευτικούς αλλά και μαθητές, Βασιζόμενων στην Τοποθεσία Παιχνιδιών (ΒΤΠ) που απαιτούν φυσική δραστηριότητα (περπάτημα, τρέξιμο ή ποδηλασία). Στην εργασία παρουσιάζεται το περιβάλλον σχεδιασμού παιχνιδιών που διαθέτει η πλατφόρμα και τα πρώτα αποτελέσματα έρευνας αξιολόγησης της αποδοχής του από μαθητές Β’Βάθμιας εκπαίδευσης. Τριανταεπτά (37) μαθητές/τριες, 12 έως 16 ετών, αξιολόγησαν το περιβάλλον μέσω ανώνυμου διαδικτυακού ερωτηματολογίου αφού το είχαν χρησιμοποιήσει στο πλαίσιο του σχολικού μαθήματος πληροφορικής για να δημιουργήσουν απλά ΒΤΠ, σε μικρές ομάδες των 2-3 ατόμων για 4 διδακτικές ώρες. Διαπιστώθηκε ότι οι απόψεις τους για το περιβάλλον και οι εμπειρίες τους από αυτό ήταν συνολικά θετικές. Το βρήκαν ενδιαφέρον και εύκολο στην εκμάθηση και τη χρήση, ενώ δεν συνάντησαν δυσκολίες με τις διάφορες επιμέρους λειτουργίες του.

Climate change is worsening every year, increasingly impacting human health. To tackle this issue, the European Union (EU) has funded the Partnerships for Science Education (PAFSE) project. PAFSE is a science education initiative that specifically addresses public health challenges. It involves a partnership with multiple universities from different countries and aims to create awareness among school-age youth about the changing environmental effects on population health. As part of the project, three scenarios have been proposed, each focusing on a different theme. The objective is to educate young individuals about the environmental factors influencing health. The first scenario explores respiratory droplets and the physical process of airborne virus transmission. The second scenario, which this work addresses, revolves around energy sources and their impacts on public health. Lastly, the third scenario delves into the topic of noise pollution. In this work, we focus on developing a game as part of the second scenario. The goal of the game is to raise awareness about the environmental impacts associated with different energy sources, such as carbon dioxide emissions into the atmosphere. To engage the players effectively, gamification components are applied. Specifically, we choose elements that align with educational goals, making the game both enjoyable and educational.

In the present study, we examined the effect of online games on school achievement during adolescence through systematic review and meta-analysis. The systematic review included 50 articles while 15 studies were selected for the meta-analysis. All studies covered the years 2012-2022 and described a sample of 217689 participants who used video games for recreational purposes and recorded the frequency of engagement. Initially, it was shown that the frequency of engagement with online video games, especially shooter games, has an effect on all age groups of adolescents but the effects are not dramatic. At the same time, it was shown that while excessive online gaming can hinder academic achievement, video games alone can promote skill acquisition and bring about positive academic outcomes. Interestingly, it is thanks to video games that a narrowing of the gap has emerged between men and women in terms of digital reading (Rasmusson & Åberg-Bengtsson, 2015).

Serious games (SG), designed for purposes beyond entertainment, have gained popularity in engaging students in programming education. One crucial aspect of SG is a support system, which plays a pivotal role in achieving their educational objectives. However, there is a lack of consensus in the literature regarding the terminology and classification of support systems, leading to inconsistencies and varying interpretations among researchers. To address this gap, this ongoing research presents the Taxonomy of Support Methods for Serious Games for Programming (TSM-SGP). This taxonomy provides a systematic approach to identifying and categorizing support systems, specifically in the domain of programming. It offers clarity in categorizing support systems, enabling researchers, educators, and game designers to gain a deeper understanding of their roles and effectiveness. Additionally, the taxonomy reveals insightful relationships between support methods and their properties, contributing to the development of effective SG.

Several contemporary software tools are available for measuring a range of object-oriented software quality metrics. In this study, we examine the efficacy of our automated tool, SQMetrics, which has been developed for educational purposes and can calculate the most popular metrics that have been proposed over time, giving special importance to object-oriented metrics. The tool is tested experimentally for its assistance in the evaluation of students’ Java programming assignments through statistical analysis. The results showed a positive correlation between the instructor’s rating and the overall quality index extracted from the software, indicating that the software tool could be a reliable assistant to instructor’s grading under certain circumstances

From navigation and furniture assembly to understanding planetary motion and DNA structure, making sense of spatial representations is an essential skill. Despite a large number of studies consistently highlighting the importance of spatial thinking and its relation to academic success, the impact of spatial representations on spatial conceptualization has not yet been adequately studied, and research has not been able to provide researchers and educators with design principles for the integration of spatial training into formal education. At the same time the use of geotechnologies, like GPS, for educational purposes has sparked the interest in the field. In this design-based research, we use an embodied instrumentation approach aiming to understand what kind of spatial meanings 12-year-old children develop while using digital spatial representations during navigation. The findings of this study suggest that the integration of dynamic screen-based representations into real navigational activities offer a rich context for spatial thinking development.

In recent years, the traditional models employed in the educational system have faced increasing scrutiny, leading to a paradigm shift driven by the emergence of immersive technologies. Extensive research has revealed the transformative potential of immersive technologies in enhancing the learning experience for students. This study aims to contribute to this evolving landscape by introducing an educational application that utilizes Virtual Reality (VR) technology. Specifically focused on educating users about the marine ecosystem, the application engages users through their interaction with a virtual environment. A meticulously designed script guided the creation of various scenes within the app, and all functionalities were implemented with careful consideration of available resources. The proposed VR application was evaluated for its effectiveness and impact with positive results. This research seeks to expand the understanding of immersive educational tools and their application, emphasizing the significance of leveraging VR technology to create engaging and effective learning experiences.

This paper presents an Information Security training course using immersive technologies to amplify the learning experience. We aim to identify immersive technologies for effective training materials and offer a guide for creating cybersecurity content. Recognizing existing methods, we emphasize online gaming dangers like cyberbullying, privacy threats, and security concerns, including malware and online predators. Using virtual reality and gamification, our approach suggests enhanced engagement and retention. Upcoming evaluations will assess material effectiveness, promoting profound learning in information security.

Teaching English as a foreign language can be a delicate process that can easily be bettered through the use of educational technologies, which can assist in turning the lesson into a cross-curricular experience with multiple benefits. This paper presents a study that explores the use of a virtual environment as a pedagogical tool to teach the historical events surrounding the 5th of November to secondary education students and to learn English as a foreign language. The study aims to investigate the impact of the virtual prototype on student engagement and motivation, as well as the potential benefits for their acquisition and retention of the historical knowledge and related vocabulary. The study methodology involves a preand post-assessment of student knowledge and attitudes through the use of two questionnaires, conducted with a sample group of 12 secondary education students. The results of the study demonstrated a significant increase in student engagement and motivation following the implementation of the prototype, while their historical knowledge and the related vocabulary items were significantly increased after the participants’ exposure to the prototype. The study's findings highlight the importance of incorporating interactive and immersive elements in educational interventions to enhance student engagement, motivation and information retention.

Responding to the growing demand of museum visitors for a personalized digital tour experience, especially in the midst of the recent Covid-2019 pandemic, this research work aims to develop a platform for offering virtual guidance and education services at the Museum of Paleontology and Geology that is hosted at the National Kapodistrian University of Athens. The platform is developed based on innovative information and communication technologies (ICT) such as personalized recommenders, gamification techniques and gaming engines, conversational agents and 3D scanning. An overview of the platform is presented, highlighting its most significant services. The solution, apart from the user-friendly access to the museum exhibits via the 360 tours, provides a set of educational programs and games that aim to attract young people’s attention and interest in learning

In recent years, augmented reality (AR) has emerged as a promising technology with significant potential in the field of education. This paper presents a mobile application that utilized AR technology to revolutionize chemistry education. The application combines 3D models with the real world, enabling users to explore the periodic table, its elements, and basic molecules in an immersive augmented reality environment. Users can access comprehensive information through written and audio formats and assess their knowledge with interactive quizzes. Additionally, the application introduces a unique feature that allows users to create molecules by aligning atoms. An initial experiment on the use of the proposed application was conducted in a Greek high school and shedding light on the application's effectiveness and the broader implications of augmented reality technology in chemistry education.

Η παρούσα συστηματική ανασκόπηση αφορά τη διερεύνηση της συμβολής της διερευνητικής μάθησης στις Φυσικές Επιστήμες με τη χρήση Εικονικής Πραγματικότητας (VR) ή Επαυξημένης πραγματικότητας (AR). Η μελέτη βασίζεται σε 39 εμπειρικές μελέτες που εντοπίστηκαν στις ακαδημαϊκές βάσεις δεδομένων Scopus, Eric, IEEE, ACM, JSTOR, Wilson-Web, MIT-PRESS, Elsevier, Wiley και στη μηχανή αναζήτησης Google Scholar. Αναδεικνύεται ότι η διερευνητική μάθηση συνεισφέρει σε θετικά γνωστικά και συναισθηματικά μαθησιακά αποτελέσματα ανεξάρτητα από τον τύπο της τεχνολογίας που χρησιμοποιείται, παρότι διαφαίνεται ότι το 30% των μελετών δεν ακολουθεί έναν συγκεκριμένο τύπο διερευνητικής μάθησης. Η κριτική θεώρηση των αποτελεσμάτων αναδεικνύει επίσης ότι ο τύπος της διερευνητικής μάθησης επηρεάζει τα μαθησιακά αποτελέσματα χωρίς όμως να προκύπτει ασφαλές συμπέρασμα από τις 39 μελέτες.

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη μίας Παιδαγωγικής Πράκτορα Επαυξημένης Πραγματικότητας με το όνομα «Νεφέλη», η οποία λειτουργεί ως ψηφιακός μέντορας για εκπαιδευόμενους/εκπαιδευόμενες κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων διερεύνησης προβλημάτων με στόχο την εκπαίδευση τους στις αρχές της Στρατηγικής Ελέγχου Μεταβλητών, καθώς επίσης και τις απόψεις των φοιτητών και φοιτητριών για την Πράκτορα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε Τμήμα Νηπιαγωγών και σε αυτή συμμετείχαν 65 φοιτητές και φοιτήτριες. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω ερωτηματολογίου κατά τις δύο φάσεις ανάπτυξης της Παιδαγωγικής Πράκτορα Επαυξημένης Πραγματικότητας και αναλύθηκαν στατιστικά με χρήση περιγραφικής και μηπαραμετρικής στατιστικής ανάλυσης. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες θεώρησαν ότι ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία, τους βοήθησε να ολοκληρώσουν τις δραστηριότητες και να μάθουν να εφαρμόζουν τις αρχές της ΣΕΜ στη διερεύνηση προβλημάτων. Πολύ θετική ήταν και η στάση των φοιτητών/φοιτητριών στα βασικά χαρακτηριστικά της Παιδαγωγικής Πράκτορα Επαυξημένης Πραγματικότητας. Τέλος, τα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση όλων των αποτελεσμάτων μεταξύ των δύο φάσεων της έρευνας.

Ένα παιχνίδι που στοχεύει να συστήσει στους νέους ανθρώπους τον κόσμο της επιστήμης της Φωτονικής έχει αναπτυχθεί. Το παιχνίδι αξιοποιεί την τεχνολογία της επαυξημένης πραγματικότητας για να δώσει νοήματα σε θεωρητικές έννοιες της Φωτονικής και συνδυάζεται με ένα επιτραπέζιο παιχνίδι για να καταστήσει την εμπειρία του χρήστη διασκεδαστική. Στόχος του παιχνιδιού είναι επίσης να μυήσει τους νέους στη συγκεκριμένη επιστήμη και να τονίσει τη σημαντικότητά της στην καθημερινότητά μας. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της ευρετικής αξιολόγησης που πραγματοποιήθηκε με 5 ειδικούς για τον εντοπισμό των σφαλμάτων ευχρηστίας της εφαρμογής. Τα αποτελέσματα ήταν αρκετά ικανοποιητικά, αν και εντοπίστηκαν ορισμένα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν. Είναι απαραίτητο να καταστούν πιο σαφείς και εμφανής ορισμένες ενέργειες-λειτουργίες στο παιχνίδι.

Το συγκεκριμένο άρθρο περιγράφει ένα σύστημα Επαυξημένης Πραγματικότητας – ΕπΠ (Augmented Reality – AR) με την ονομασία TheARtro, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εκπαιδευτικές διαδικασίες μέσω παραστατικών δράσεων σε χώρους ιστορικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Το σύστημα χρησιμοποιεί κάμερες βάθους για την ιχνηλάτηση ανθρώπων σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Οι κάμερες βάθους έχουν δικό τους επεξεργαστή και τρέχουν λογισμικά Υπολογιστικής Όρασης, ώστε να βρίσκουν τις θέσεις των ανθρώπων και να τις στέλνουν σε γυαλιά ΕπΠ που φοράνε οι χρήστες. Στις θέσεις αυτές, τα γυαλιά εμφανίζουν υπέρτιτλους πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων που ιχνηλατούνται και τους ακολουθούν. Ταυτόχρονα εμφανίζονται και άλλα επαυξημένα στοιχεία (στατικά αντικείμενα, σχεδιοκινήσεις, φώτα και εφέ). Περιγράφεται επίσης μια εκπαιδευτική παράσταση που έγινε σε έναν πολυχώρο πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη σχετικά με το ιστορικό πρόσωπο της Φροσύνης. Σύμφωνα με ερωτηματολόγια που συμπληρώθηκαν από τους χρήστες, τα αποτελέσματα κρίθηκαν αρκετά θετικά σχετικά με το σύστημα, δηλώνοντας ότι θα παρακολουθούσαν ξανά μια τέτοια παράσταση.

Οι εκπαιδευτικές εφαρμογές της εμβυθιστικής εικονικής πραγματικότητας (ΕμΕΠ) αποτελούν ένα σχετικά νέο ερευνητικό πεδίο. Έχοντας αυτό ως δεδομένο, η μελέτη επιχείρησε να εξετάσει τα μαθησιακά αποτελέσματα που επιτυγχάνονται με τη χρήση εφαρμογών ΕμΕΠ. Μάλιστα, έγινε σύγκριση με τα αντίστοιχα αποτελέσματα από τη χρήση επιτραπέζιας ΕΠ. Το δείγμα ήταν 53 φοιτητές οι οποίοι χρησιμοποίησαν ένα σύνολο 6 εφαρμογών με αντικείμενο την αρχαία Ελληνική τεχνολογία. Διαπιστώθηκε ότι, πράγματι, η ΕμΕΠ μπορεί να παράγει καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα σε σύγκριση με την επιτραπέζια ΕΠ. Ο αντίκτυπός της στα θετικά συναισθήματα των χρηστών και στην εμβύθισή τους ήταν επίσης θετικός. Από την άλλη τα συμπτώματα της ασθένειας προσομοιωτή ήταν εντονότερα. Ενώ τα παραπάνω αποτελέσματα παρέχουν στοιχεία για την εκπαιδευτική αξία της ΕμΕΠ, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την εξεύρεση μεθόδων αξιοποίησης του εκπαιδευτικού της δυναμικού.

Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζεται η εφαρμογή ανοιχτού κώδικα PhysicsCPP, (πρόγραμμα και προγραμματιστική βιβλιοθήκη) εκπαιδευτικών φυσικών παρουσιάσεω ν, με την υποστήριξη πολλαπλών πλατφορμών (έχει δοκιμαστεί σε Windows και διανομές Linux), και χαρακτηριστικά τη μεγάλη επεκτασιμότητα, την επιλογή γλώσσας χρήστη (προς το παρόν μεταξύ αγγλικών και ελληνικών), την ευκολία χρήσης για προγραμματιστές και χρήστες εξίσου, και το προσαρμόσιμο γραφικό περιβάλλον. Η εφαρμογή αναπτύχθηκε σε Γενικό Λύκειο ως αποτέλεσμα συνεργασίας μαθητών και εκπαιδευτικών στο πλαίσιο των μαθημάτων της Φυσικής και της Πληροφορικής. Επιπλέον, αναλύονται η σχεδίαση του προγράμματος, όπως και τα χαρακτηριστικά και οι λεπτομέρειες υλοποίησής του, επισημαίνοντας τη δυνατότητα χρήσης του για γρήγορη, εύκολη δημιουργία εκπαιδευτικών παρουσιάσεων σχετικά με τη Φυσική, και συγκεκριμένα τη Μηχανική Α΄ Λυκείου. Η προτεινόμενη εφαρμογή έρχεται να καλύψει ένα κενό εφαρμογών ανοιχτού κώδικα με αντικείμενο τη Φυσική Λυκείου, με δεδομένο ότι τα προτεινόμενα, με βάση το Πρόγραμμα Σπουδών Φυσικής Λυκείου, προγράμματα είναι κυρίως κλειστού κώδικα με προκατασκευασμένα σενάρια. Η εν λόγω εφαρμογή αναπτύχθηκε σε C++ και ο πηγαίος κώδικας παρέχεται στον σύνδεσμο GitHub: https://github.com/undefinedpp/physics.

Παρ’ ότι οι πρακτικές της Επιστήμης των Δεδομένων θεωρούνται απαραίτητες για την επίλυση προβλημάτων με υπολογιστικό τρόπο, υπάρχει έλλειψη ερευνών που να μελετούν την ανάπτυξή τους από μαθητές. Το παρόν άρθρο επιχειρεί να συνεισφέρει στη σύνδεση της Επιστήμης των Δεδομένων με την Υπολογιστική Σκέψη αξιοποιώντας τη διαδικασία της ταξινόμησης δεδομένων και πληροφοριών ψηφιακών παιχνιδιών. Μέσω μιας ποιοτικής εμπειρικής έρευνας μελετά τις πρακτικές δεδομένων που αναπτύσσουν μαθητές Γυμνασίου καθώς παίζουν και διασκευάζουν δύο παιχνίδια ταξινόμησης στο ψηφιακό εργαλείο προγραμματισμού παιχνιδιών SorBET. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι μαθητές ανέπτυξαν και συγκεκριμένες πρακτικές δεδομένων και υπολογιστικής σκέψης πως ήταν η «ερμηνεία και ανάλυση δεδομένων», η «επινόηση κριτήριων ταξινόμησης», η «τροποποίηση του μοντέλου δεδομένων», η «αναγνώριση μοτίβων» και η «αφαίρεση». Επιπλέον αμφισβήτησαν και συζήτησαν το περιεχόμενο των αρχικών παιχνιδιών, αναπτύσσοντας μια κριτική στάση για τα δεδομένα τους και δημιουργώντας τη δική τους εκδοχή παιχνιδιού.

Σκοπός της παρούσας μελέτης, είναι η διερεύνηση των ψηφιακών τεχνολογιών με πρόσθετη κιναισθητική αλληλεπίδραση ως μέσο για την καλλιέργεια δεξιοτήτων ταξινόμησης, εστιάζοντας παράλληλα στην συνεργασία που αναπτύσσεται μεταξύ των χρηστών κατά την ενασχόλησή τους με τέτοιου είδους τεχνολογίες. Το λογισμικό που αξιοποιήθηκε και επαυξήθηκε είναι το συγγραφικό εργαλείο "SorBET." το οποίο δίνει τη δυνατότητα παιξίματος, τροποποίησης αλλά και σχεδιασμού παιχνιδιών ταξινόμησης στους χρήστες του. Στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας (Νικολάου, 2022), η ερευνήτρια τροποποίησε το ψηφιακό εργαλείο, επιτρέποντας στους παίκτες να ταξινομούν τα αντικείμενα χρησιμοποιώντας το σώμα τους. Η μεθοδολογία αξιοποιεί τα δεδομένα της ποιοτικής έρευνας και συγκεκριμένα ενός πειράματος σχεδιασμού. Η έρευνα εκπονήθηκε με συμμετοχή 8 μαθητών και μαθητριών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, χρησιμοποιώντας πολλαπλά μέσα συλλογής δεδομένων. Τα αποτελέσματα επιτρέπουν μια θετική αποτίμηση όσον αφορά την αξιοποίηση δραστηριοτήτων κιναισθητικού ενδιαφέροντος, καθώς φαίνεται να συνεισφέρουν στην εμπλοκή των μαθητών με έννοιες ταξινόμησης, καθώς και στην αλληλεπίδραση και συνεργασία που αναπτύσσεται τόσο μεταξύ τους όσο και με το ψηφιακό λογισμικό. Προκειμένου να διερευνηθεί η χρηστικότητα και η εμπειρία χρήστη που προσφέρει το λογισμικό που αναπτύχθηκε , η έρευνα περιλαμβάνει αξιολόγηση του ίδιου από τους μαθητές, με την προοπτική μελλοντικής βελτίωσής του.

Η παρούσα εργασία παρουσιάζει μια μελέτη η οποία εστίασε στην Επεξεργασία Φυσικής Γλώσσας για την πρόβλεψη της επίδοσης φοιτητών σε περιβάλλον ηλεκτρονικής μάθησης. Παρόλο που οι εξελίξεις στο πεδίο της ΕΦΓ είναι εντυπωσιακές, μέχρι σήμερα απουσιάζουν συστηματικές διερευνήσεις του δυναμικού που έχει η ΕΦΓ για την εξαγωγή χαρακτηριστικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη της επίδοσης. Στη μελέτη συμμετείχαν 201 φοιτητές οι οποίοι παρακολούθησαν 6 βιντεοδιαλέξεις για κάθε μία εκ των οποίων κλήθηκαν να συντάξουν μια μικρή περίληψη. Με βάση την επίδοση τους σε τεστ δηλωτικής γνώσης κατηγοριοποιήθηκαν σε δύο κλάσεις, υψηλής και χαμηλής επίδοσης αντίστοιχα. Η εργασία εστιάζει στην εξαγωγή δύο συνόλων χαρακτηριστικών από τις περιλήψεις και εξετάζει τόσο τη συνάφεια τους όσο και την προβλεπτική τους ισχύ για την ταξινόμηση των φοιτητών στις δύο κλάσεις. Τα αποτελέσματα δείχνουν αφενός ότι τα δύο χαρακτηριστικά αναπαριστούν διαφορετικό σήμα και αφετέρου ότι η ακρίβεια ταξινόμησης είναι υποσχόμενη.

Τα Ευφυή Συστήματα Διδασκαλίας (ΕΣΔ) προσφέρουν εξατομικευμένη διδασκαλία και ανατροφοδότηση βάσει των γνωστικών αναγκών, κλίσεων και μαθησιακών στυλ των εκπαιδευόμενων. Η παρούσα εργασία αποτελεί μια συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση της περιόδου 2012-22, με στόχο τη διερεύνηση της επίδρασης των ΕΣΔ στην εκπαίδευση, το σχεδιασμό τους, τον τρόπο αξιολόγησης , αλλά και τις απόψεις των εμπλεκομένων σχετικά με την ενσωμάτωση των ΕΣΔ στην εκπαίδευση. Το πρωτόκολλο PRISMA οδήγησε στην τελική επιλογή 50 ερευνητικών άρθρων, η ανάλυση των οποίων έδειξε πως αν και η ενσωμάτωση των ΕΣΔ αποτελεί μια πολύπλοκη διαδικασία, εντούτοις τόσο οι εκπαιδευτικοί, όσο και οι εκπαιδευόμενοι/ες αναγνωρίζουν τα θετικά χαρακτηριστικά και τη σημαντική επίδραση που ενέχουν τα ΕΣΔ, καθώς επίσης και τις θετικές αλλαγές που μπορούν να επιφέρουν στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ο Διαδραστικός Πίνακας συνιστά αρκετά πρόσφατη αλλά ιδιαίτερα αξιόλογη εκπαιδευτική καινοτομία, η οποία εντάσσεται στα πλαίσια της ενσωμάτωσης των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση. Η πληθώρα δυνατοτήτων και τα ευεργετικά οφέλη του καθιστούν απαραίτητη τη χρήση του στη διδασκαλία. Σκοπός της παρούσας ποσοτικής έρευνας είναι η διερεύνηση των επιπέδων αξιοποίησής του στα Φιλολογικά μαθήματα στις σχολικές μονάδες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας. Οι συμμετέχοντες/ουσες Φιλόλογοι (Ν=182) αποκρίθηκαν σε αυτοσχέδια ερευνητικά πρωτόκολλα ως προς την εξοικείωσή τους με και τις ευρύτερες θέσεις τους για τον Διαδραστικό Πίνακα, την ευχερή αξιοποίηση των δυνατοτήτων του, τις παιδαγωγικές προσεγγίσεις που άπτονται της χρήσης του και την πρόθεσή τους για σχετική επιμόρφωση. Η στατιστική ανάλυση (SPSS21) κατέδειξε ότι οι Φιλόλογοι τον αξιοποιούν σε ικανοποιητικό βαθμό, τον χειρίζονται όμως κυρίως ως μεγάλη οθόνη προβολής. Επιπλέον, τεκμηριώνουν τα πλεονεκτήματα-ωφέλειες από την χρήση του στη διδασκαλία, βάσει και της παιδαγωγική τους πρακτικής, φαίνεται όμως να στερούνται εσωτερικού κινήτρου περαιτέρω επιμόρφωσης στον προηγμένο χειρισμό του, ενισχύοντας την πεποίθηση περί διεξαγωγής και αντίστοιχων εγχειρημάτων στο μέλλον.

Η μικρομάθηση (micro-learning) αποτελεί μια σχετικά νέα προσέγγιση στην ηλεκτρονική μάθηση και κυρίως στην κινητή μάθηση. Στόχος της εργασίας είναι η διερεύνηση της εφαρμογής της τόσο στην τυπική, όσο και στη μη τυπική εκπαίδευση, μέσα από τη συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση της περιόδου 2015-20, η οποία οδήγησε στην επιλογή 38 ερευνών προς περαιτέρω μελέτη. Από την ανάλυση των συγκεκριμένων ερευνών, προέκυψε ότι η μικρομάθηση διευκολύνει την κατανόηση του διδακτικού περιεχομένου, κινητοποιεί το ενδιαφέρον, δημιουργεί ευελιξία ως προς τον τόπο και το χρόνο παρακολούθησης του εκπαιδευτικού υλικού και γίνεται εύκολα αποδεκτή από τους εκπαιδευομένους.

Η μάθηση μέσω βιντεοδιαλέξεων αποτελεί ένα δημοφιλές πεδίο της ηλεκτρονικής μάθησης για την παρουσίαση εννοιών και διαδικασιών. Ωστόσο, η σχεδίαση αποτελεσματικών βιντεοδιαλέξεων αποτελεί μια απαιτητική διαδικασία καθώς προϋποθέτει τη διερεύνηση πολλών παραμέτρων (προφίλ μαθητών, διδακτική προσέγγιση κ.α.). Η παρούσα έρευνα εστιάζει στη διερεύνηση της αλληλεπίδρασης δυο εννοιών (α) της γνωστικής επιβάρυνσης (ενδογενής, εξωγενής και γενερική γνωστική επιβάρυνση) και (β) της ροής, στο πλαίσιο αξιολόγησης της προλαμβανόμενης αποτελεσματικότητας βιντεοδιαλέξεων. Στην έρευνα συμμετείχαν 92 προπτυχιακοί φοιτητές/τριες παιδαγωγικών τμημάτων οι οποίοι/ες παρακολούθησαν έξι σύντομες βιντεοδιαλέξεις με θέματα από το πεδίο των ψηφιακών μέσων. Μετά την παρακολούθηση κάθε βιντεοδιάλεξης καταγράφηκαν οι εκτιμήσεις τους σχετικά με το γνωστικό φόρτο και τη ροή. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ένα σταθερό μοτίβο σύμφωνα με το οποίο οι συνάφειες της ροής με την ενδογενή και την εξωγενή γνωστική επιβάρυνση ήταν αρνητικές, ενώ αντίστροφα ήταν θετικές με τη γενερική γνωστική επιβάρυνση. Η εργασία ολοκληρώνεται με μια συζήτηση των αποτελεσμάτων και των προτάσεων για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των βιντεοδιαλέξεων.

Οι έννοιες της εκπαίδευσης STEAM (Science, Technology, Engineering, Arts & Mathematics) και της ρομποτικής είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Η μία συμβάλει στην εκπλήρωση του σκοπού της άλλης. Η παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση συγκρίνει τις σύγχρονες προσεγγίσεις της ρομποτικής με τις παραδοσιακές μεθόδους μάθησης και μελετάει τους λόγους που δεν εφαρμόζονται αυτές οι προσεγγίσεις στην εκπαίδευση STEAM στο δημόσιο σχολείο, παρόλα τα πλεονεκτήματα που εμφανίζονται στις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές των μαθητών. Προέκυψε ότι οι κύριοι παράγοντες που καταστέλλουν τη χρήση της ρομποτικής στην εκπαίδευση είναι οι αντιλήψεις και οι γνώσεις των εκπαιδευτικών, το σχολικό κλίμα, τα χαρακτηριστικά και το κόστος των ρομπότ που θα χρησιμοποιηθούν, αλλά και η μειωμένη επιστημονική έρευνα στον τομέα της ρομποτικής με επίκεντρο τη διδασκαλία άλλων γνωστικών αντικειμένων.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται ο σχεδιασμός και η υλοποίηση εκπαιδευτικού υλικού για τη διδασκαλία διαφορετικών γνωστικών αντικειμένων σε παιδιά προσχολικής ηλικίας και παιδιά δημοτικού χρησιμοποιώντας ένα εκπαιδευτικό ρομπότ σε σχήμα μέλισσας, το Bee-Bot. Τα ρομπότ γίνονται αναπόσπαστο στοιχείο της κοινωνίας μας και έχουν μεγάλες δυνατότητες να χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτική τεχνολογία. Επίσης, είναι ευρέως γνωστό ότι, όταν χρησιμοποιούνται σκόπιμα και κατάλληλα, είναι αποτελεσματικά εργαλεία για την υποστήριξη της μάθησης. Σχεδιάστηκαν δάπεδα και τα αντίστοιχα εκπαιδευτικά σενάρια για διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα (όργανα συμφωνικής ορχήστρας, ηλιακό σύστημα, πεπτικό σύστημα και η επικονίαση) και στη συνέχεια αυτά υλοποιήθηκαν. Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά όσον αφορά στην ενασχόληση των παιδιών με γνωστικά αντικείμενα χρησιμοποιώντας την εκπαιδευτική ρομποτική, πέρα από τον παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας.

Η παρούσα μελέτη αφορά στη διασύνδεση της Τέχνης με τα Μαθηματικά και τις ΤΠΕ. Ως συνδετικός κρίκος αξιοποιήθηκε ο πρωτοπόρος Γερμανός παιδαγωγός του 18ου αιώνα Friedrich Froebel, που ίδρυσε το πρώτο Νηπιαγωγείο, έναν «κήπο για τα παιδιά» (Kindergarten), όπως το ονόμασε, όπου καλλιέργησε εκπαιδευτικές δραστηριότητες που ενέπλεκαν την τέχνη με τα μαθηματικά, φυτεύοντας έτσι στον κήπο του (garten) τους σπόρους ενός πρώιμου κινήματος STEAM. Βασικός σκοπός της έρευνας που υλοποιήθηκε σε μαθητές πέμπτης δημοτικού, ήταν να διερευνηθεί η επίδραση της χρήσης ΤΠΕ και εικαστικών δραστηριοτήτων στη στάση απέναντι στα μαθηματικά. H παρούσα έρευνα υιοθέτησε τον ενσωματωμένο σχεδιασμό των μικτών μεθόδων. Συλλέχθηκαν ποσοτικά δεδομένα μέσω ερωτηματολογίου, τα οποία υποστηρίχθηκαν από ποιοτικά, που προέκυψαν από ομάδες εστίασης. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης των δεδομένων έδειξαν ότι τόσο η χρήση ΤΠΕ όσο και η χρήση εικαστικών δραστηριοτήτων είχαν θετική επίδραση στη στάση των μαθητών απέναντι στα μαθηματικά

Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια έχει μεταμορφώσει τους τρόπους που οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με τη μουσική, δημιουργώντας προϋποθέσεις για νέες μορφές μουσικής δημιουργίας, έκφρασης και μάθησης. Τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα ψηφιακό περιβάλλον και αποκτούν τεχνολογικές δεξιότητες συνυφασμένες με τις μουσικές τους εμπειρίες, τις οποίες αναμένουν να αξιοποιήσουν και στη μουσική τάξη. Με αυτόν τον τρόπο, οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αναστοχαστούν και να επανεξετάσουν τις μορφές ενσωμάτωσης των ψηφιακών μέσων στις διαδικασίες διδασκαλίαςμάθησης στη βάση των αναγκών των μαθητών τους για συμμετοχή σε τεχνολογικές παιδαγωγικές δραστηριότητες. Το παρόν άρθρο συζητά τα αποτελέσματα πιλοτικής παρέμβασης σε μία ομάδα είκοσι παιδιών (Γ’ – Ε’ τάξης) στο δημοτικό σχολείο του Pierce – The American College of Greece. Για διάστημα τριάντα βδομάδων, εφαρμόστηκαν μουσικοπαιδαγωγικά σενάρια αντλώντας από το δια-επιστημονικό μοντέλο STEAM, μέσα από διαδικασίες μουσικής παραγωγής, διάχυτου μουσικού υπολογισμού, στρατηγικές κωδικοποίησης, maker movement και συνεργατικές πρακτικές DIY. Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι οι νεαροί μαθητές αγκάλιασαν τις δραστηριότητες με ενθουσιασμό και ενεπλάκησαν με ενεργό και δημιουργικό τρόπο στις διαδικασίες. Φάνηκε ότι το νέο μαθησιακό περιβάλλον ενίσχυσε τις μουσικές και τεχνολογικές τους δεξιότητες, διαμορφώνοντας νέες εμπειρίες, ανοίγοντας νέους δρόμους στη μουσική εκπαίδευση.

Η εργασία αυτή πραγματεύεται μια διδακτική πρόταση STEAM για τον σχεδιασμό μιας εκτόξευσης ενός διαστημόπλοιου από την Γη στον Άρη με τα λιγότερα δυνατά καύσιμα καθώς και εφαρμογή της πρότασης αυτής σε 32 Έλληνες εκπαιδευτικούς ΠΕ04 σε ένα χρονικό διάστημα οκτώ εβδομάδων με σύγχρονη και ασύγχρονη εφαρμογή. Έχοντας ένα γενικότερο πρόβλημα μπορούμε να το αναλύσουμε σε μικρότερα τμήματα ώστε οι μαθητές να ασχοληθούν με μια σειρά εννοιών που από μόνες τους θα ήταν δύσκολες να συνδυαστούν. Λόγω της δομής του προβλήματος θα συνδεθούν τα Μαθηματικά με τις Φυσικές επιστήμες την Τεχνολογία και την Μηχανική. Εξέχουσα θέση στην διδακτική διαδικασία έχει η διερεύνηση. Για τον σκοπό αυτό σχεδιάστηκαν φύλλα εργασίας στηριζόμενα σε αυτήν την μέθοδο. Για να υποστηριχθούν οι διαδικασίες, οι υπολογισμοί και οι μετρήσεις σχεδιάστηκαν και αναπτύχθηκαν μια σειρά από προσομοιώσεις ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους μαθητές για επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί. Οι προσομοιώσεις σχεδιάστηκαν κατάλληλα και προσαρμόστηκαν στους σκοπούς της διδακτικής πρότασης ενώ η ανάπτυξη τους στηρίχθηκε στο πρότυπο I.E.P. (Illustrations – Explorations – Problems). Από την ανατροφοδότηση κατά τις σύγχρονες συναντήσεις βελτιώθηκαν οι προσομοιώσεις σε μερικά σημεία και από τα αρχικά και τελικά ερωτηματολόγια παρατηρείται βελτίωση στις βασικές εναλλακτικές ιδέες σχετικά με τα διαπλανητικά ταξίδια.

Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση του παιχνιδιού FemSTEAM Mysteries που σχεδιάστηκε στο πλαίσιο ενός προγράμματος Erasmus+ για κορίτσια και αγόρια ηλικίας 12-15 ετών, με στόχο να ενισχύσει το ενδιαφέρον τους για σπουδές στο STEM/STEAM και να προωθήσει την ισότητα των φύλων. Στο παιχνίδι τα παιδιά καλούνται να λύσουν γρίφους, εντοπίζοντας και συνθέτοντας στοιχεία για τις βιογραφίες 8 προσωπικοτήτων, προκειμένου να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους. Πρόκειται για προσωπικότητες με σημαντική συνεισφορά σε πεδία STEAM (Science, Technology, Engineering, Arts, & Mathematics), οι οποίες αναμένεται να λειτουργήσουν ως πρότυπα για τους/τις μαθητές/τριες και να τους/τις ενθαρρύνουν να αμφισβητήσουν τα έμφυλα στερεότυπα για τις θετικές επιστήμες. Από την αξιολόγηση του παιχνιδιού από 146 μαθητές/τριες, που το χρησιμοποίησαν στο πλαίσιο εκπαιδευτικών σεναρίων STEAM σε ένα σχολείο του προγράμματος Erasmus+ στην Ισπανία, προέκυψε ότι το παιχνίδι ήταν εξίσου ελκυστικό για τα αγόρια και για τα κορίτσια και συνέβαλε θετικά στο ενδιαφέρον τους για σπουδές και επαγγέλματα στο STEM/STEAM.

Η παρούσα εισήγηση επικεντρώνεται σε μία διδακτική παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε σε μαθητές Δ’ δημοτικού σχετικά με την μέτρηση της ηλιακής ακτινοβολίας μέσα από την διάταξη με βάση το Arduino Uno. Η παρέμβαση πραγματοποιείται με βάση την αξιοποίηση εργαλείων Νέων Τεχνολογιών και στοχεύει στην κατανόηση εννοιών των Φυσικών Επιστημών. Η διδακτική παρέμβαση έχει στόχο την εξοικείωση με παραμέτρους της ηλιακής ακτινοβολίας και με τους παράγοντες που την επηρεάζουν. Οι μαθήτριες και οι μαθητές, εργαζόμενοι σε ομάδες των πέντε ατόμων, μετρούν στο πεδίο την ακτινοβολία που δέχεται ένα solar panel, συνδεδεμένο με διάταξη Arduino και εξετάζουν τους παράγοντες που την επηρεάζουν. Καταγράφουν τις παρατηρήσεις τους και συγκρίνουν τα αποτελέσματά τους. Η μεταβολή στις απόψεις τους μετριέται μέσα από ένα post-test και παρατίθενται τα αποτελέσματα της έρευνας και οι απαντήσεις των μαθητών και των μαθητριών

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται ο σχεδιασμός, η οργάνωση και η υλοποίηση ενός εκπαιδευτικού σεναρίου το οποίο πραγματεύεται έννοιες των Φυσικών Επιστημών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Το εκπαιδευτικό σενάριο αναπτύχθηκε σε τρεις φάσεις και υλοποιήθηκε σε Δημοτικό Σχολείο τα σχολικά έτη 2021-2023 σε μαθητές των Γ’ και Δ’ τάξεων. Αρχικά, εξετάστηκε η μέλισσα ως χαρακτηριστικό ασπόνδυλο ζώο. Έπειτα, προβλήθηκε ο σημαντικός ρόλος των μελισσών στην επικονίαση των φυτών και με τη χρήση πακέτων Εκπαιδευτικής Ρομποτικής της LEGO® Education, οι μαθητές κατασκεύασαν μοντέλα φυτών και επικονιαστών. Εν κατακλείδι, τέθηκε στο επίκεντρο το τεράστιο πρόβλημα αφανισμού των μελισσών που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, εισήχθη ο όρος Διαταραχή Κατάρρευσης Αποικίας (Colony Collapse Disorder/CCD) και οι μαθητές πρότειναν λύσεις για την επικονίαση σε περίπτωση που οι μέλισσες εξαφανιστούν. Κατά την ερευνητική διαδικασία, στους μαθητές που συμμετείχαν χορηγήθηκαν pre-tests και post-tests για τον έλεγχο της επίτευξης των γνωστικών στόχων και τα μαθησιακά αποτελέσματα φάνηκαν να είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.

Η παρούσα εργασία έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα και αφορά στην παρουσίαση μεθοδολογίας και κώδικα και ρομποτικής κατασκευής για αξιοποίηση νέων τεχνολογικών μέσων με στόχο την σωστή συνεργασία μαθητών από διαφορετικές πόλεις, μέσω της Εκπαιδευτικής Ρομποτικής. Η προτεινόμενη δραστηριότητα επικεντρώθηκε σε μαθητές της πέμπτης και έκτης τάξης Δημοτικού στα πλαίσια ενός διαγωνισμού Αθλητικής Ρομποτικής που έλαβαν μέρος. Οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας, έπρεπε να σχεδιάσουν, να κατασκευάσουν και να προγραμματίσουν ένα ρομπότ αθλητή η κάθε ομάδα, χρησιμοποιώντας κατάλληλα λογισμικά και κάποιο εκπαιδευτικό πακέτο της Lego Education, ώστε να λάβουν μέρος στο αγώνισμα της σκυταλοδρομίας. Το ρομπότ προγραμματίσθηκε να ακολουθεί μία μαύρη γραμμή και να κουβαλάει μια σκυτάλη την οποία έπρεπε να την παραδώσει σε συγκεκριμένη απόσταση στο ρομπότ του συναθλητή του και εκείνο με τη σειρά του να πάρει τη σκυτάλη και ακολουθώντας τη μαύρη γραμμή να τερματίσει. Τα συμπεράσματα που βγήκαν από την χρήση της συγκεκριμένης εργασίας από τους μαθητές, ήταν πολύ θετικά. Οι μαθητές αποκόμισαν πολλά οφέλη με μεγαλύτερο την ομαδικότητα που έδειξαν κατά την διάρκεια της προετοιμασίας. Στα πλεονεκτήματα της εργασίας συγκαταλέγεται και η ευκολία της επικοινωνίας μέσω ειδικών πλατφορμών, αλλά και η δυνατότητα σχεδίασης ενός εικονικού ρομπότ, χωρίς να είναι απαραίτητη η συνεχόμενη δια ζώσης εκπαίδευση.

In 2021 the segmental entry of robotics in the Greek school was lunched in the form of skills workshops. Robotics in the curricula of Greek schools is found as an independent course only in one specialty in the 3rd grade of vocational high school. As a separate subject, robotics is not found in any other grade or type of school in Greece. The University of the Aegean organizes robotics seminars as a reward for all participants in the Aegean Robotics Competition. Through these seminars, we have the opportunity to get in contact with students from all over the country. In this paper, the students' opinions regarding the introduction of ER in Greek education are reported. Through questionnaires at the start and the end of the seminars, pupils' opinion about robotics as a separate subject and as a means for teaching other subjects is revealed. In addition, reference is made to the attitude of students regarding the anthropomorphism of robots and whether this can affect the introduction of robots in education.

The present work aims at exploring spatial thinking of primary students while they construct a robot with Lego WeDo 2.0 in groups of two. Towards this aim, content analysis of the videorecording of this procedure is performed on the basis of two proposed coding frameworks, i.e., for the spatial speech and the students’ hands gestures/movements, respectively. The results revealed varying enacted and spoken manifestations of the students’ spatial thinking and language upon which the potentiality of their scaffolding towards their further enhancement within the broader context of STEM education is revealed. Further implementations of the proposed approach at different contexts may justify the potentiality of exploration of spatial thinking during educational robotics construction tasks, providing additional domain of analysis for the enactment of spatial thinking and language expression.

To successfully introduce Telepresence Robots (TRs) in education, the students’ viewpoints should be taken into consideration. Partners of the Erasmus+ project “TRinE: Telepresence Robots in Education” conducted interviews and focus groups discussions with 25 students across Germany, Greece, Iceland, and Malta. Students praised the mobility and ease-of-use of TRs as well as the feeling of presence while attending classes from a distance. However, they criticized TRs’ lack of hands-like actuators, high cost, limited maneuverability, limited battery life, and poor sound quality. In addition, the educational institutes’ buildings pose obstacles (e.g., stairs, elevators, and poor Wi-Fi connectivity) to the smooth movement of TRs. Furthermore, using TRs may cause less face-to-face interaction, attention disruption, and privacy issues. Finally, students made several proposals to TRs’ manufacturers such as creating TRs with hands, alarms, and better sound quality as well as to educational institutes such as appropriate TRs management policies.

The COVID-19 pandemic opened up opportunities for a digital transformation in Educational Robotics (ER) towards applying innovative approaches including the use of simulators. The Erasmus+ “FERTILE” project, a partnership of five European universities, further addresses the potential of ER and Arts joining forces towards cultivating Computational Thinking (CT). Following a Design-Based Research (DBR) approach, we initiated our efforts by investigating educators’ experiences and views on their challenges and the support they need to evolve their practices towards an interdisciplinary approach combining Robotics and Arts in a blended learning context. This paper presents the study conducted to gather insights from various European educators across different educational levels. The findings about educators' design ideas for interdisciplinary activities included several art forms and methods for interweaving Robotics with Arts. The main challenges reported were (i) interdisciplinary collaboration, (ii) curriculum lacking an interdisciplinary approach, and (iii) designing learning experiences. Notably, educators’ current practices of cultivating their students' CT skills involved an underlying inexperience in conceptualising CT and approaching it merely as problem-solving. Lastly, the support the educators required around (i) educational context, (ii) learning content, and (iii) design issues; highlighted the need for a robust design methodology, a community platform and effective training.

Educational Robotics (ER) is a motivating and essential method of experiential learning with cognitive and social benefits for children of all ages. Children with Autism Spectrum Disorders (ASD) have shown specific benefits from participating in Inclusive ER activities (IERa) using LEGO type robots in terms of their social and cognitive skills. Children with ASD and their families were severely isolated during COVID-19 pandemic. Neither the social skills' intervention nor ERa were available to them. “Come Robotics” project was developed to investigate how ER remote training in collaboration with caregivers at home could have an impact on social skills development and prepare children with ASD to participate effectively in IERa with typical peers after COVID-19 isolation. The specific for IERa, Search and Share Strategy (SaSS) was taught remotely via three online sessions to three children with ASD in collaboration with their caregivers in order to explore whether the remotely taught SaSS could be transferred to face-to-face IERa with typical peers and the children with ASD. In order to facilitate feedback and dissemination in the context of typical and non-typical education, the material, methodology, and results of the action were recorded.

Οι δεξιότητες του 21ου αιώνα από τους μαθητές αποτελούν κρίσιμο παράγοντα στη σημερινή ψηφιακή εποχή και γι’ αυτό η ανάπτυξή τους αποτελεί στόχο πολλών εκπαιδευτικών συστημάτων και εντάσσεται σε Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών διεθνώς. Στην παρούσα εργασία αναλύεται η σχεδίαση κατάλληλων παρεμβάσεων που βασίστηκαν στη διερευνητική μάθηση με την αξιοποίηση φορητών ψηφιακών συσκευών σε εργαστήρια Φυσικής (IB-mLab), οι οποίες στη συνέχεια εφαρμόστηκαν σε ολιγομελή ομάδα μαθητών. Η εξέλιξη των απόψεων των μαθητών πάνω σε συγκεκριμένες δεξιότητες 21ου αιώνα (συνεργασία, επικοινωνία, κριτική σκέψη και επίλυση προβλήματος) ελέγχθηκε με κατάλληλο ερωτηματολόγιο που διαμοιράσθηκε πριν και μετά το σύνολο των παρεμβάσεων, ενώ συνοδεύτηκε από ημιδομημένες συνεντεύξεις. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι απόψεις των μαθητών ως προς τις προαναφερθείσες δεξιότητες είναι βελτιωμένες, μετά τις παρεμβάσεις.

Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να προάγει τη μάθηση της φύσης των φυσικών επιστημών σε παιδιά δημοτικού μέσω ενός αλληλεπιδραστικού διαδικτυακού βιβλίου με τίτλο «Το δάσος με τους 7 γρίφους» και θέμα το φαινόμενο του λωτού που έχει σημαντικές εφαρμογές στη νανοτεχνολογία. Το βιβλίο αυτό σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και αναλύθηκε βάσει του ερευνητικού μοντέλου GNOSIS και εφαρμόστηκε σε 21 μαθητές και μαθήτριες της Ε’ Δημοτικού σε ένα δημόσιο σχολείο της Ανατολικής Θεσσαλονίκης. Το ερευνητικό εργαλείο συλλογής δεδομένων που χρησιμοποιήθηκε είναι η ημιδομημένη συνέντευξη σε ομάδες. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του βιβλίου έδειξαν την ενεργοποίηση και των 7 όψεων της φύσης των φυσικών επιστημών, με πρωταγωνίστρια τη φύση της εξέλιξης και των μεθοδολογιών των φυσικών επιστημών (G4) σε ποσοστό 21%. Η νανοτεχνολογία και η νανοεπιστήμη προσεγγίζονται πολύπλευρα με το e-book αυτό, προωθώντας όχι μόνο τη γνωσιακή διάσταση της μάθησης αλλά και τη μεταγνωσιακή και τη συναισθηματική. Τα αποτελέσματα της αλληλεπίδρασης των παιδιών με το αλληλεπιδραστικό διαδικτυακό βιβλίο είναι πολύ ενθαρρυντικά και δείχνουν ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες το αντιμετωπίζουν με ενθουσιασμό κι ενδιαφέρον, δεσμεύονται με υπομονή, επιμονή και συνεργασία στις δραστηριότητές του, συγκρατούν πληροφορίες για το φαινόμενο του λωτού και τις εφαρμογές του, αναπτύσσοντας παράλληλα δεξιότητες επίλυσης γρίφων.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται μια δράση STEM που σχεδιάστηκε για σχολική επίσκεψη μαθητών Γυμνασίου σε κέντρο STEM. Χρησιμοποιείται ο μικρο-ελεγκτής BBC micro:bit και η εστίαση γίνεται στη χρήση του επιταχυνσιόμετρου. Στόχοι της δράση είναι η κατανόηση της έννοιας της επιτάχυνσης και η εξοικείωση των μαθητών αλλά και των συνοδών-εκπαιδευτικών με τη χρήση της πλακέτας, μέσα από δύο δραστηριότητες: τη δημιουργία ενός βηματομετρητή και την ενεργοποίηση ενός συναγερμού αν η επιτάχυνση της βαρύτητας ξεπεράσει μία τιμή. Οι μαθητές εργάζονται σε ομάδες των τεσσάρων, με προαπαιτούμενη τη γνώση προγραμματισμού με πλακίδια. Τη δράση παρακολούθησαν 220 μαθητές κατά τη διάρκεια δύο σχολικών ετών, και ανταποκρίθηκαν θετικά. Φαίνεται ότι η διδασκαλία εννοιών των φυσικών επιστημών είναι δυνατή με τη χρήση της πλακέτας, οι μαθητές αντιλαμβάνονται ποιοτικά τις έννοιες, ενώ παράλληλα αναπτύσσουν την υπολογιστική σκέψη, προσπαθώντας να επιλύσουν τα προβλήματα που ανακύπτουν.

Τα προγράμματα σπουδών των Φ.Ε. επιχειρούν να ενισχύσουν την καλλιέργεια γνώσεων και δεξιοτήτων, τη βιωματική μάθηση και να συνδέσουν την επιστήμη µε την κοινωνία και το περιβάλλον. Όμως, παρ’ όλες τις προσπάθειες από πλευράς Ε.Ε. και την αξιοποίηση σύγχρονων παιδαγωγικών πλαισίων, τα αποτελέσματα αναφορικά με την διάχυση των Φ.Ε. στην κοινωνία και την επιλογή επιστημονικής καριέρας δεν είναι τα αναμενόμενα. Στην παρούσα μελέτη διερευνάται η ποιοτική επίδραση του πλαισίου που προέκυψε από την διασύνδεση των δεξιοτήτων του 21ου αιώνα και των τριών διαστάσεων των Επιστημονικών Προτύπων Επόμενης Γενιάς. Επιπρόσθετα γίνεται εστίαση στο βαθμό κατά τον οποίο η αξιοποίηση των Τ.Π.Ε μέσα από μια οριζόντια διασύνδεση των αντικειμένων των Φ.Ε., επιτυγχάνει να ενεργοποιήσει τους μαθητές για να προσεγγίσουν με επιστημονικό τρόπο μια προβληματική μέσα από τη διαπραγμάτευση και τη μελέτη ποικίλων αρχών των Φ.Ε.

Στην παρούσα εργασία επιδιώκεται η αξιολόγηση της επιτυχίας διερευνητικών ψηφιακών σεναρίων, τα οποία αναπτύχθηκαν και υλοποιήθηκαν μέσω της πλατφόρμας Go-Lab, σε μαθητές και μαθήτριες της Α’ τάξης Δημοτικού. Τα σενάρια αφορούσαν σε τρείς θεματικές της Μελέτης Περιβάλλοντος, όπως τα σημεία του ορίζοντα, η εναλλαγή ημέρας – νύχτας και το ηλιακό σύστημα. Τα αποτελέσματα φανερώνουν ότι η εφαρμογή των ψηφιακών σεναρίων συνέβαλε στην βελτίωση της γνώσης, οι μαθητές και οι μαθήτριες ανταποκρίθηκαν στις δραστηριότητες διερεύνησης που τους προσφέρθηκαν μέσω των ψηφιακών σεναρίων, παρά το νεαρό της ηλικίας τους. Επιπλέον, μπόρεσαν να συνεργαστούν, δουλεύοντας ομαδικά πάνω στις δραστηριότητες τις οποίες βρήκαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Στην εργασία συζητείται ο ρόλος των ψηφιακών σεναρίων στην επιτυχία του σχεδιασμού και της εφαρμογής.

Η παρούσα ποσοτική έρευνα διερεύνησε το επίπεδο της ψηφιακής ικανότητας εκπαιδευτών ενηλίκων σε Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) στην Ελλάδα, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο για την Ψηφιακή Ικανότητα Εκπαιδευτικών (DigCompEdu). Στην έρευνα έλαβαν μέρος 196 ωρομίσθιοι και μόνιμοι εκπαιδευτικοί ΣΔΕ από όλη την Ελλάδα και αξιοποιήθηκε το εργαλείο αυτό-αξιολόγησης Check-In. Οι εκπαιδευτές ενηλίκων των ΣΔΕ της παρούσας έρευνας είχαν μεσαίο επίπεδο ψηφιακής ικανότητας. Η σχέση εργασίας, η ειδικότητα, η εκπαιδευτική εμπειρία και η επιμόρφωση στις ψηφιακές τεχνολογίες βρέθηκαν να έχουν στατιστικά σημαντική σχέση με την ψηφιακή ικανότητα. Ειδικότερα οι μόνιμοι εκπαιδευτές, αυτοί με ειδικότητα Πληροφορικής και όσοι είχαν πολλά χρόνια διδακτικής εμπειρίας βρέθηκαν με υψηλότερη ψηφιακή ικανότητα από τους συνάδελφους τους. Η παρούσα εμπειρική έρευνα αποτελεί την πρώτη διερεύνηση της ψηφιακής ικανότητας εκπαιδευτών ενηλίκων στα ΣΔΕ στην Ελλάδα, σύμφωνα με το πλαίσιο DigCompEdu, εμπλουτίζοντας τα διαθέσιμα δεδομένα για την εκπαίδευση ενηλίκων.

Η διεθνής βιβλιογραφία δείχνει ήδη ότι σε άλλα επιστημονικά πεδία, το λογισμικό ChatGPT της OpenAI περνάει την πλειοψηφία των εξετάσεων, ενώ μέχρι στιγμής οι επιδόσεις του σε ελληνικά δεδομένα δεν έχουν ερευνηθεί. Η παρούσα έρευνα αξιολογεί τις επιδόσεις του σε απαντήσεις που έδωσε σε ζητούμενα πανελληνίων στο μάθημα της γλωσσικής διδασκαλίας. Βασική υπόθεση ήταν ότι το λογισμικό θα ανταποκριθεί με βάση τα σχολικά κριτήρια. Οι απαντήσεις του λογισμικού ελέγχθηκαν από πέντε εν ενεργεία εκπαιδευτικούς. Από την ανάλυση προέκυψε ότι το λογισμικό μπορεί να περάσει με επιτυχία στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ενώ οι περισσότερες ελλείψεις είναι όμοιες με αυτές που παρουσιάζουν και οι πραγματικοί μαθητές.

Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η διερεύνηση των επιμορφωτικών αναγκών των εκπαιδευτικών σχετικά με την ψηφιακή τους επάρκεια, αξιοποιώντας το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Ψηφιακές Δεξιότητες των Εκπαιδευτικών (DigCompEdu). Οι επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών θεωρήθηκαν ως ρητές και συνειδητές και ως εκ τούτου υιοθετήθηκε η ποσοτική εμπειρική έρευνα. Ερευνητικό εργαλείο αποτέλεσε το αναστοχαστικό ερωτηματολόγιο DigCompEdu Check In που μεταφράστηκε και προσαρμόστηκε στην ελληνική γλώσσα. Το δείγμα της έρευνας περιλαμβάνει 208 εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που επιλέχθηκαν με τη μέθοδο της βολικής δειγματοληψίας. Η ανάλυση των δεδομένων κατέδειξε ένα μεσαίο επίπεδο ψηφιακής επάρκειας, ενώ παρουσιάστηκαν χαμηλότερα επίπεδα ψηφιακής επάρκειας σε επιμέρους τομείς που είναι αναγκαίο να βελτιωθούν. Επιπλέον, πολλοί συμμετέχοντες αυτό-αξιολόγησαν το συνολικό επίπεδο ψηφιακής τους επάρκειας ως χαμηλότερο από το επίπεδο στο οποίο εντάχθηκαν με βάση τον κανόνα βαθμολόγησης του ερωτηματολογίου. Οι επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών θα κατευθύνουν τον σχεδιασμό ενός TPD-MOOC για την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών

Πρόσφατες έρευνες αναδεικνύουν την αξία των Προσωπικών Περιβαλλόντων Μάθησης (ΠΠΜ) στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ωστόσο, έρευνες που να μελετούν την πρόθεση των εκπαιδευτικών να χρησιμοποιήσουν τα περιβάλλοντα αυτά είναι ελάχιστες. Με την έρευνα αυτή σε δείγμα 485 Ελλήνων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διερευνούμε χρησιμοποιώντας το μοντέλο UTAUT2, τους παράγοντες που εξηγούν την πρόθεση αλλά και την πραγματική χρήση των εκπαιδευτικών να χρησιμοποιήσουν τα ΠΠΜ. Τα ευρήματα αναδεικνύουν ότι η προσδοκώμενη απόδοση, η συνήθεια, και η ευχαρίστηση από αυτή την πλατφόρμα αποτελούν βασικούς παράγοντες της πρόθεσης των εκπαιδευτικών να την χρησιμοποιήσουν για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Επίσης, τόσο η πρόθεση όσο και η συνήθεια αλλά και οι διευκολυντικές συνθήκες φαίνεται να εξηγούν και την πραγματική χρήση των ΠΠΜ. Στη βάση των ευρημάτων συζητιούνται πρακτικές εφαρμογές αλλά και προτάσεις για περεταίρω έρευνα.

Η ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης τα τελευταία χρόνια στο εκπαιδευτικό περιβάλλον παρέχει νέες δυνατότητες για τη βελτίωση της διδασκαλίας της γραπτής έκφρασης. Αυτή η μελέτη διερευνά την αποτελεσματικότητα της βασισμένης στην τεχνητή νοημοσύνη ανατροφοδότησης που έλαβαν μαθητές, ως εναλλακτική πηγή στο πλαίσιο της διδασκαλίας του γραπτού λόγου. Η ανάλυση αποκαλύπτει ότι η ανατροφοδότηση κρίθηκε ουσιαστική και ωφέλιμη και μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση των δοκιμίων τους. Παρατίθεται αναλυτικά ο σχεδιασμός και τα αποτελέσματα της διδακτικής παρέμβασης.

Η παρούσα εργασία εξετάζει τη χρήση της πλατφόρμας Moodle στο πλαίσιο μιας συνεργατικής έρευνας δράσης με στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας σχολείου – οικογένειας, με έμφαση σε ζητήματα γραμματισμού παιδιών προσχολικής ηλικίας. Ειδικότερα, στην εργασία αυτή παρουσιάζονται αρχές και κριτήρια εδραίωσης μιας κοινότητας μάθησης και συνδέονται με τις επιλογές αξιοποίησης της πλατφόρμας Moodle σε σχέση με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών και γονέων σε ένα συνεργατικό πρόγραμμα το οποίο βασίζεται στην τυπολογία της Epstein για τη γονική εμπλοκή. Ο προσδιορισμός του μαθησιακού οικοσυστήματος ως Ηλεκτρονική Κοινότητα Μάθησης, θα επιχειρηθεί να αναδειχθεί με αναφορά στα στοιχεία εκείνα που επισημαίνονται ως σημαντικά από τη σύγχρονη βιβλιογραφία προς αυτήν την κατεύθυνση και εστιάζουν όχι μόνο στα εξωτερικά ή/και στα τεχνικολειτουργικά χαρακτηριστικά ενός ψηφιακού μαθήματος αλλά δίνουν έμφαση στο κοινωνικό κεφάλαιο και στην ποσότητα και ποιότητα των αλληλεπιδράσεων στη βάση της κοινωνικοπαιδαγωγικής προσέγγισης.

Η έρευνα που παρουσιάζεται στο άρθρο αυτό επικεντρώνεται στη μελέτη μίας δράσης αξιολόγησης φοιτητών με αυτοαξιολόγηση, αξιολόγηση ομοτίμων και διδάσκοντα στο πλαίσιο ακαδημαϊκού μαθήματος. Επιχειρείται η διερεύνηση του επιπέδου συσχέτισης μεταξύ των διαφόρων ειδών αξιολόγησης αλλά και η καταγραφή των απόψεων των συμμετεχόντων σχετικά με την εμπειρία τους. Οι φοιτητές/ριες κλήθηκαν στο πλαίσιο του ακαδημαϊκού μαθήματος να πραγματοποιήσουν μία εργασία και να αξιολογήσουν, με χρήση κατάλληλα διαμορφωμένης ρουμπρίκας, ανώνυμα εργασίες συναδέλφων τους αλλά και τη δική τους. Η ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των βαθμολογιών ομοτίμων και διδάσκοντα. Αντίθετα, δεν εντοπίστηκε συσχέτιση της αυτοαξιολόγησης με την αξιολόγηση του διδάσκοντα, με την πρώτη να είναι σημαντικά υψηλότερη. Οι φοιτητές/ριες δηλώνουν ότι θεωρούν σημαντική διαδικασία τη συμμετοχή τους, αναδεικνύουν τα οφέλη που αποκόμισαν και προτείνουν την ενσωμάτωση τέτοιων διαδικασιών στα ακαδημαϊκά μαθήματα. Τα συμπεράσματα της έρευνας συμφωνούν με αντίστοιχες έρευνες σε ακαδημαϊκά μαθήματα και MOOCs.

This paper outlines the development of a teacher training program on the new curriculum for preschool education, in Greece. It highlights the theoretical framework utilized and documents the main methodological tools used in the program. The significance of professional development in the 21st century is emphasized, particularly in the context of ongoing educational reforms, and how innovative learning designs can facilitate engagement, active learning, and skills development. The paper describes the development and organization of the Digital Learning Environment (DLE) that supported the training program, using a blended learning approach that combines asynchronous and synchronous digital learning activities through the Moodle Learning Management System. The DLE aligns with a digital, andragogical, and sociopedagogical approach, which is in line with current educational trends. Accordingly, examples of activities and tools are briefly presented to demonstrate how they support theoretical and practical learning. Ultimately, the paper provides valuable insights into the principles, design, methodology, and organization of the training program, which can be applied within similar educational contexts.

Η εργασία αυτή παρουσιάζει τα αποτελέσματα μιας ποσοτικής έρευνας που μελετά τις απόψεις εκπαιδευτικών σχετικά με την ανεστραμμένη μάθηση και την ετοιμότητά τους να χρησιμοποιήσουν το μοντέλο αυτό στην εκπαιδευτική πρακτική. Τα ερευνητικά δεδομένα καταγράφηκαν μέσω διαδικτυακού ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε από 283 εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα ευρήματα της ανάλυσης των ποσοτικών δεδομένων έδειξαν ότι η πλειονότητα των συμμετεχόντων έχει θετική στάση απέναντι στην υιοθέτηση και στη χρήση προσεγγίσεων ανεστραμμένης μάθησης στην εκπαιδευτική πρακτική. Οι συμμετέχοντες αναγνωρίζουν τα βασικά παιδαγωγικά χαρακτηριστικά του μοντέλου, τις αλλαγές στη μαθησιακή διαδικασία καθώς και τα οφέλη για τους μαθητές. Από την άλλη, τα ευρήματα έδειξαν ότι η εμπειρία εφαρμογής του μοντέλου της ανεστραμμένης μάθησης και η επιμόρφωση Β’ Επιπέδου στις ΤΠΕ αποτελούν παράγοντα που επηρεάζει θετικά τις απόψεις και τις ικανότητες των εκπαιδευτικών.

Οι Νέες Τεχνολογίες έχουν εισβάλει δυναμικά στη ζωή μας και στο νευραλγικό χώρο της εκπαίδευσης μετασχηματίζοντας ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι μαθητές/τριες επικοινωνούν και μαθαίνουν. Πολλές νέες διδακτικές προσεγγίσεις αναδύθηκαν, με δημοφιλέστερη τη μικτή μάθηση - του συνδυασμού της διά ζώσης και της εξ Αποστάσεως μάθησης με τη χρήση των τεχνολογιών και του Διαδικτύου. Ανάμεσα στις καινοτόμες μεθοδολογίες είναι η ανεστραμμένη τάξη (flipped classroom), η οποία βρίσκει εφαρμογές σε πλείστα γνωστικά αντικείμενα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να ανιχνεύσει τις στάσεις, απόψεις και την ετοιμότητα των εκπαιδευτικών σχετικά με την εφαρμογή του μοντέλου της ανεστραμμένης τάξης στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μεθοδολογικά υλοποιήθηκε εμπειρική έρευνα ποσοτικής φύσεως, το δείγμα της οποίας αποτελούνταν από εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της εκπαιδευτικής Περιφέρειας Χαλκιδικής. Τα αποτελέσματα αναμένεται αρχικά να αναδείξουν σημαντικά ζητήματα ως προς την εφαρμογή του μοντέλου. Στη συνέχεια προσδοκάται να ενημερώσουν τους ιθύνοντες της εκπαιδευτικής πολιτικής, ώστε να προβούν στην οργάνωση προγραμμάτων κατάρτισης βάσει του μοντέλου εφόσον καταγραφούν τέτοιες ανάγκες. Επιπλέον, εκτιμάται ότι θα αποτελέσουν εφαλτήριο για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε επιμορφωτικά προγράμματα με θεματολογία ανάλογη σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της ανταπόκρισης των ενήλικων καταρτιζόμενων αγροτών σε δύο ομαδοσυνεργατικές διδακτικές τεχνικές, με τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας. Αρχικά, καταγράφηκε ο βαθμός εξοικείωσης και η δυνατότητα χρήσης τεχνολογικών μέσων από 413 καταρτιζόμενους νέους αγρότες. Ακολούθησε δια ζώσης κατάρτιση, σε 25 τμήματα με 246 αγρότες, αξιοποιώντας δύο ομαδοσυνεργατικές διδακτικές τεχνικές, την εργασία σε ομάδες και τον καταιγισμό ιδεών. Οι καταρτιζόμενοι απάντησαν σε ερώτηση γνωστικού περιεχομένου, αποστέλλοντας τις απαντήσεις ηλεκτρονικά στον εκπαιδευτή, με το μέσο κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας της επιλογής τους. Απάντησαν επίσης σε 10 ερωτήσεις σχετικά με την ικανοποίησή τους από τη χρήση των διδακτικών τεχνικών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι καταρτιζόμενοι είχαν εξοικείωση με τη χρήση κινητού τηλεφώνου και τη σύνδεση στο διαδίκτυο και έκαναν συχνή χρήση ποικίλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας. Επιπρόσθετα, φάνηκε ότι οι ομαδοσυνεργατικές τεχνικές ενίσχυσαν την ενεργό συμμετοχή τους στη διαδικασία κατάρτισης. Η παρούσα έρευνα συμβάλλει στη μελέτη τεχνικών της κατάρτισης των αγροτών και θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στο σχεδιασμό μελλοντικών προγραμμάτων κατάρτισης.

We report here the design and development a laboratory information management system (LIMS) for a immunotherapy and immunosurgery laboratory. A web app was developed using ReactJS (Javascript), Django (Python) and PostgreSQL. A database schema was designed to allow the user of the app to track samples, and results associated with assays performed on each individual sample and sample derivaties. A role-base access control (RBAC) was used to allow different roles and priviledges in using the app. This approach allowed to build a practical and simple LIMS that is able to store and track result files for assays and is can be easily improved with more features in the future.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει μια μελέτη περίπτωσης μιας εκτεταμένης μαθησιακής διαδικασίας στα πεδία του STEAM, στην οποία εστιάσαμε σε εκπαιδευτικές και κοινωνικοπολιτιστικές δεξιότητες μαθητών με προβλήματα ακοής. Αναπτύξαμε μια έρευνα δράσης στα πλαίσια της δραστηριότητας « Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑΛ», όπου μια ανομοιογενής ομάδα-στόχος κωφών μαθητών δευτεροβάθμιας 13-19 συμμετείχε σε μια εκτεταμένη μαθησιακή διαδικασία συνεργασίας με μαθητές ενός επαγγελματικού λυκείου ακουόντων αλλά και μαθητές με νοητική στέρηση μια μονάδας ειδικής αγωγής με θέμα την κυκλική μόδα. Η συμβολή μας εστίασε στη δημιουργία κοσμημάτων μέσω της τρισδιάστατης σχεδίασης και εκτύπωσης χρησιμοποιώντας το ισχυρό οπτικό κανάλι των μαθητών μας. Καταγράψαμε τις δραστηριότητές τους, και τις συνθήκες αλλαγής με συνεντεύξεις και παρατήρηση των μαθητών. Περιγράφουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε και τις απαραίτητες προσαρμογές. Οι κωφοί μαθητές πέτυχαν αξιοσημείωτα αποτελέσματα, αποδεικνύοντας ότι απέκτησαν τις απαιτούμενες δεξιότητες και στάσεις για μια τόσο πολυσύνθετη δραστηριότητα. Επιπλέον, η συμβολή της έρευνας δράσης ήταν θεμελιώδης για τον εντοπισμό των προσαρμογών σε αυτήν την περίπλοκη συνεργασία αποδεικνύοντας ότι τέτοιες προσεγγίσεις μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για τον επανασχεδιασμό μιας συμπεριληπτικής διδασκαλίας.

Augmented Reality (AR) bears affordances to be deployed for diverse learners' needs that may be physically or cognitively challenged to enhance their learning experience by integrating digital multimedia elements that are superimposed over real objects. This paper is a review of inclusive educational practices that leverage immersive technologies, and more specifically AR, that investigate whether these state-of-the-art technologies can ameliorate cases of inaccessibility for the diverse learner population in various educational settings. There is an investigation of the variety of contexts and disabilities to be addressed, the implementation findings, and the challenges that participants may face when using the technology from the technical, operational, cognitive, and/or pedagogical perspectives.

Η Επαυξημένη Πραγματικότητα (ΕΠ) παρέχει συναρπαστικές εμπειρίες και ενισχύει τα μαθησιακά αποτελέσματα των εκπαιδευτικών εφαρμογών συμπερίληψης για την απόκτηση δεξιοτήτων ακαδημαϊκού, κοινωνικού και συμπεριφορικού τομέα από τους μαθητές με Νοητική Αναπηρία (ΝΑ). Στόχο της παρούσας μελέτης αποτελεί η επιλογή των παροχών και των πλεονεκτημάτων της ΕΠ που την καθιστούν κατάλληλη για τη συμπερίληψη και την πρόοδο μαθητών με ΝΑ στις φυσικές επιστήμες. Με βάση το «μοντέλο για τη σχεδίαση εμβυθιστικών μαθησιακών εμπειριών για μαθητές με αναπηρία MILES-D», σχεδιάστηκε ένα επαυξημένο μαθησιακό περιβάλλον μέσω του οποίου οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν αφηρημένες έννοιες μη ορατές με γυμνό μάτι, όπως η δομή της ύλης. Διερευνάται η αξιοποίηση των τεχνολογικών και κατά συνέπεια των μαθησιακών παροχών της ΕΠ στην άρση των εμποδίων που θέτουν τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης αναπηρίας και στην ενίσχυση του δυναμικού των μαθητών. Τα αποτελέσματα της παρέμβασης ήταν θετικά ως προς την απόκτηση περιεχομένου φυσικών επιστημών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων των μαθητών με ΝΑ και αναδεικνύουν τη συνεισφορά ενός μοντέλου που αξιοποιεί τις παροχές της τεχνολογίας για τη σχεδίαση μαθησιακών περιβαλλόντων.

The purpose of this literature review is threefold: (a) to conduct a critical review of the published scientific literature on Learning Analytics (LA), (b) to identify current trends, gaps, and research questions in the field, and (c) to summarize the existing empirical evidence of the LA adoption. From a sample of 390 articles, 118 were included in the review after searching online bibliographic databases. The selected empirical evidence articles were examined for their research questions, stakeholders, and limitations using qualitative content analysis. The results demonstrated that LA is an interdisciplinary field and that developing efficient techniques is a new research challenge for the educational community. This study discusses the results of defining and analyzing five conceptual dimensions: the object of analysis, technology, objectives, stakeholders, and ethics. It provides guidelines from the literature for scholars, faculty, course designers, researchers, and other educational stakeholders interested in developing responsible, efficient, and pedagogical LA approaches.

Η μαθησιακή αναλυτική (learning analytics) αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο για τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της μαθησιακής εμπειρίας των εκπαιδευόμενων στα διαδικτυακά περιβάλλοντα μάθησης. Σχεδιαστές/τριες μαθημάτων και εκπαιδευτές/τριες χρησιμοποιούν τη μαθησιακή αναλυτική για τη συλλογή, τη μέτρηση και την ανάλυση των ψηφιακών αποτυπωμάτων των εκπαιδευόμενων στα συστήματα διαχείρισης μάθησης (learning management systems - LMS). Ανάμεσα στα LMS που αξιοποιούν τις δυνατότητες της μαθησιακής αναλυτικής συγκαταλέγεται και το Moodle, πλατφόρμα που χρησιμοποιείται συχνά για MOOCs. Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη των ερευνών που συσχετίζουν τη μαθησιακή αναλυτική με τα MOOCs που προσφέρονται μέσω του Moodle προκειμένου να καταγραφούν τα πεδία εστίασης των ερευνητών/τριων και εκείνα που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Ακολουθώντας τη μέθοδο της οριοθετημένης ανασκόπησης άρθρων (scoping review) συμπεράναμε ότι οι ερευνητές επικεντρώνονται στην αξιοποίηση της μαθησιακής αναλυτικής για την οπτικοποίηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων των εκπαιδευόμενων, τον εντοπισμό όσων βρίσκονται σε κίνδυνο αποτυχίας, την μείωση εγκατάλειψης των διαδικτυακών μαθημάτων, τον παιδαγωγικό σχεδιασμό των μαθημάτων, ενώ λιγότερο έχει διερευνηθεί η αξιοποίηση της μαθησιακής αναλυτικής στη μελέτη της αυτό-ρυθμιζόμενης μάθησης. Η ανασκόπηση που παρουσιάζεται εδώ αποτελεί το πρώτο στάδιο για τον σχεδιασμό μεγαλύτερης έρευνας με στόχο την αξιοποίηση της μαθησιακής αναλυτικής σε MOOC που θα προσφερθεί μέσω Moodle.

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την πρόθεση χρήσης των Μεγάλων Δεδομένων (ΜΔ) από εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Για τον λόγο αυτό υλοποιήθηκε μία ποσοτική έρευνα με τη χρήση ερωτηματολογίου, το οποίο βασίστηκε στο θεωρητικό πλαίσιο των Μοντέλων Αποδοχής Τεχνολογίας (TAM). Από τις απαντήσεις των 750 εκπαιδευτικών βρέθηκε ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν ουδέτερη στάση και πρόθεση για χρήση των ΜΔ στη διδασκαλία τους. Αντίστοιχες είναι οι αντιλήψεις τους ως προς τη χρησιμότητα, την ευκολία χρήσης τους στην εκπαιδευτική διαδικασία και τα θέματα της ασφάλειας και της ιδιωτικότητας αυτών των δεδομένων. Επίσης, βρέθηκε ότι οι εκπαιδευτικοί επιθυμούν να επιμορφωθούν στα ΜΔ, ώστε να μπορέσουν να τα αξιοποιήσουν στην εργασία τους. Η παρούσα έρευνα είναι μία από τις πρώτες που ερεύνησαν την αποδοχή των ΜΔ από εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα. Τα ευρήματά της μπορούν να αξιοποιηθούν τόσο από τους ερευνητές της εκπαιδευτικής τεχνολογίας όσο και από την επίσημη εκπαιδευτική πολιτική για τις Νέες Τεχνολογίες στο ελληνικό σχολείο.

Η Πανεπιστημιακή Παιδαγωγική είναι ένα σχετικά νέο πεδίο επιστημονικής γνώσης, όμως προβλέπεται ότι στο προσεχές μέλλον θα απασχολήσει όλο και περισσότερο την κοινότητα της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Η Στρογγυλή Τράπεζα εχει ως σκοπό να στηρίξει τον διάλογο σχετικά με την υποστήριξη της Πανεπιστημιακή Παιδαγωγική από διαφορετικές οπτικές γωνίες με έμφαση όμως στον ρόλο των ΤΠΕ. Προτείνονται θεωρητικά πλαίσια, πρακτικές σχεδιασμού, και προσεγγίσεις οργάνωσης προγραμμάτων και μαθημάτων επιμόρφωσης πανεπιστημιακών δασκάλων σε θέματα Πανεπιστημιακής Παιδαγωγικής γενικότερα, αλλά και ειδικότερα σε θέματα αξιοποίησης των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική πράξη στον ακαδημαϊκό χώρο. Η συζήτηση έχει σκοπό να αποτυπώσει ζητήματα που αφορούν στην παρούσα κατάσταση στα πανεπιστήμια, αλλά και μελλοντικές κατευθύνσεις που θα μπορούσαν συλλογικά να διαμορφωθούν από την κοινότητα.

Τρόποι ενσωμάτωσης της τρισδιάστατης σχεδίασης στην εκπαίδευση της επιστήμης και τα οφέλη για στους εκπαιδευτικούς, μαθητές και την κοινωνία Εισηγητής: Χαρίτων Πολάτογλου, Ομ. Καθ. Φυσικής ΑΠΘ.

Το προτεινόμενο βιωματικό εργαστήριο έχει ως στόχο να εισάγει τους συμμετέχοντες στον συναρπαστικό κόσμο των τεχνολογιών εμβύθισης και να αναδείξει την εκπαιδευτική αξιοποίησή τους. Μέσα από αναφορά σε επιμέρους τεχνολογίες όπως εικονική και επαυξημένη πραγματικότητα αλλά και παρουσίαση καλών πρακτικών, οι συμμετέχοντες θα εξοικειωθούν με εφαρμογές των τεχνολογιών εμβύθισης στην εκπαιδευτική πράξη. Το εργαστήριο θα περιλαμβάνει επίσης πρακτική άσκηση σε ελεύθερο λογισμικό επαυξημένης πραγματικότητας επιτρέποντας στους συμμετέχοντες να δοκιμάσουν στην πράξη τις δυνατότητές της τεχνολογίας. Μετά την ολοκλήρωση του εργαστηρίου, οι συμμετέχοντες θα είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τις τεχνολογίες εμβύθισης στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και να αναπτύξουν δεξιότητες ανάλυσης και δημιουργικής αξιοποίησης των σχετικών λογισμικών.

Σε εθνικό αλλά και στο διεθνές εκπαιδευτικό οικοσύστημα η εκπαιδευτική ρομποτική αποτελεί ένα καινοτόμο εργαλείο για την εκπαίδευση σε αντικείμενα STEM. Το προτεινόμενο βιωματικό εργαστήριο έχει ως στόχο να παρουσιάσει τους συμμετέχοντες τη χρήση τεχνολογιών εμβύθισης (όπως την Επαυξημένη Πραγματικότητα – AR) στον κόσμο της εκπαιδευτικής ρομποτικής. Το εργαστήριο θα περιλαμβάνει πρακτική άσκηση με πλατφόρμα εκπαιδευτικής ρομποτικής σε συνδυασμό με ελεύθερο λογισμικό επαυξημένης πραγματικότητας επιτρέποντας στους συμμετέχοντες να πειραματιστούν με την ανάπτυξη πραγματικών σεναρίων συνδυαστικά με τις δύο τεχνολογίες. Μετά την ολοκλήρωση του εργαστηρίου, οι συμμετέχοντες θα είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τις τεχνολογίες αυτές στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και να αναπτύξουν / βελτιώσουν υφιστάμενο εκπαιδευτικό υλικό τους με αξιοποίηση των καινοτόμων αυτών πρακτικών. Το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του έργου EROBSON Erasmus+ 2020-1-NO01-KA226-SCH-094120.

Η ανάδειξη της Υπολογιστικής Σκέψης (ΥΣ) ως γέφυρας μεταξύ της Εκπαιδευτικής Ρομποτικής (ΕΡ) και των Τεχνών, η πρόσθετη παιδαγωγική αξία της χρήσης προσομοιωτών ΕΡ και η ανάγκη για επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στον σχεδιασμό διαθεματικών σεναρίων που ισότιμα εμπλέκουν ΕΡ και Τέχνες σε μικτό πλαίσιο μάθησης οδήγησαν στην δημιουργία της μεθοδολογίας FERTILE (δείτε εδώ https://fertile-project.eu/fertilemethodology/). Το εργαστήριο στοχεύει στην εξοικείωση των συμμετεχόντων στον σχεδιασμό διαθεματικών project ΕΡ και Τέχνης για την καλλιέργια ΥΣ μέσω της μεθοδολογίας FERTILE. Στο πλαίσιο του εργαστηρίου η μορφή Τέχνης που υιοθετείται είναι το θέατρο. Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες εμπλέκονται στο σχεδιασμό διαθεματικών project μέσα από δραστηριότητες που οργανώνονται σε 3 φάσεις (δείτε εδώ https://fertile-project.eu/trainingmaterial/ για το υλικό του εργαστηρίου «FERTILE - Workshop on Arts Education combined with Robotics»): 1. αρχικά οι συμμετέχοντες μέσω εισαγωγικών θεατρικών παιχνιδιών και τεχνικών «παγωμένης εικόνας» γνωρίζονται και εισάγονται στους βασικούς άξονες της μεθοδολογίας FERTILE: την ΥΣ, τη διαθεματικότητα και τη μικτή μάθηση. Εξοικειώνονται με δύο ρομποτικές τεχνολογίες, Thymio και micro:bit και μέσω ομαδικών δραστηριοτήτων αξιοποιούν ημιτελή ρομπότ-αράχνες (Α’ Φάση). 2. στη συνέχεια πειραματίζονται με τους προσομοιωτές ΕΡ, Thymio Suite και MakeCode, καθώς προγραμματίζουν τις συμπεριφορές των ρομπότ προκειμένου να ανταποκριθούν σε αυτοσχεδιασμούς με τα ρομπότ ως βασικούς ήρωες. Ταυτόχρονα, αξιοποιούνται τεχνικές σωματικού θεάτρου και αυτοσχεδιασμού και οι συμμετέχοντες ζωντανεύουν τις ιστορίες των ρομπότ με το σώμα (Β’ Φάση). 3. τέλος, οι ομάδες παρουσιάζουν τους αυτοσχεδιασμούς, δίνουν ανατροφόδότηση και αξιολογούν τη διαδικασία σχεδιασμού με βάση τη μεθοδολογία FERTILE (Γ’ Φάση).

Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας έχει διαμορφώσει ένα νέο τοπίο στον χώρο της εκπαίδευσης, όπου οι εκπαιδευτικές τεχνολογίες (EdTech) διαδραματίζουν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο. Η ανάπτυξη ενός δυναμικού οικοσυστήματος EdTech αποτελεί βασικό πυλώνα για την ενίσχυση της εκπαιδευτικής εμπειρίας και την προώθηση της καινοτομίας. Παράλληλα, η ενδυνάμωση της επιχειρηματικότητας στον τομέα αυτό δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, η δημιουργία και η διατήρηση μιας βιώσιμης επιχείρησης EdTech απαιτεί στρατηγική, γνώσεις και καθοδήγηση. Για αυτόν τον λόγο, η εξέταση επιτυχημένων ελληνικών περιπτώσεων EdTech (case studies) αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμη. Παρέχοντας πρακτικά παραδείγματα και μαθήματα που αντλήθηκαν από την εμπειρία, μπορούμε να βοηθήσουμε τους νέους επιχειρηματίες EdTech να χτίσουν και να αναπτύξουν βιώσιμες επιχειρήσεις με δυνατότητες διεθνούς εμβέλειας. Η προτεινόμενη δράση σε μορφή εργαστηρίου αποσκοπεί στην διερεύνηση τρόπων ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας στο χώρο των εκπαιδευτικών τεχνολογιών EdTech), συνδυάζοντας θεωρητικές αναλύσεις με πρακτικές εμπειρίες. Το εργαστήριο αυτό οργανώνεται στο πλαίσιο του έργου ENTER_EdTech (https://www.enteredtech.eu/) που χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα ErasmusPlus, Knowledge Alliance action. Το εργαστήριο θα φέρει σε επαφή προσκεκλημένους ομιλητές από την πολύ επιτυχημένη ελληνική εταιρεία EdTech που είναι σε φάση ανάπτυξης με διεθνή πελατεία Learnwords, καθώς και εκπροσώπους από την ακαδημαϊκή κοινότητα - μέλη ΔΕΠ - που οργανώνουν προγράμματα επιτάχυνσης όπως το Walk στο ΑΠΘ και το ENTER EdTech στο Παν. Πειραιά τα οποία προάγουν την επιχειρηματικότητα και επιχειρηματική κουλτούρα σε ακαδημαϊκό προσωπικό και φοιτητές. Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να εμπλακούν σε συζητήσεις ανταλλαγής τεχνογνωσίας, και να πληροφορηθούν για τεχνικές και εργαλεία για μία επιτυχημένη πορεία επιχειρηματικότητας στην εξελισσόμενη περιοχή της ψηφιακής μάθησης.

Σκοπός του Φροντιστηρίου (Tutorial) είναι η εξοικείωση των εκπαιδευομένων με το περιβάλλον μοντελοποίησης, προσομοίωσης και προγραμματισμού της NetLogo (Wilensky, 1999). Το περιβάλλον χρησιμοποιείται με καθαρά εκπαιδευτικό προσανατολισμό και τονίζεται, αλλά και διδάσκεται, η χρήση του για τη διδασκαλία και τη μάθηση, κυρίως σε ό,τι αφορά τις Φυσικές Επιστήμες. Στοχεύεται το να μπορούν οι εκπαιδευτικοί ή φοιτητές ή ερευνητές, μετά το πέρας του Επιμορφωτικού Εργαστηρίου, αφ’ ενός να φτιάχνουν δικά τους πολύ απλά μοντέλα στη NetLogo, αφ’ ετέρου δε να χρησιμοποιούν κατάλληλα τα ήδη έτοιμα μοντέλα από τη Βιβλιοθήκη Μοντέλων (Models’ Library) της NetLogo. Τα έτοιμα αυτά μοντέλα μαθαίνουν τόσο να τα εντάσσουν μέσα σε διδακτικά σενάρια (κυρίως Φυσικών ή και Περιβαλλοντικών Επιστημών), με γνωσεοθεωρητικό πλαίσιο τον Κατασκευαστικό Εποικοδομητισμό (Constructionism) (Papert, 1991), όσο και να τα τροποποιούν σε μικρό βαθμό, σύμφωνα με τις διδακτικές τους ανάγκες.