Η κατασκευή μοντέλων, ο ρόλος και η χρησιμότητά τους στην εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και η σχέση τους με τη διερευνητική ή επιστημονική μέθοδο καθώς και με άλλα σύγχρονα θεωρητικά δομήματα, όπως «το μαθαίνω πώς να μαθαίνω σε ομάδες» (l2l2), αποτελεί το επίκεντρο πολλών ερευνών στο πεδίο των φυσικών επιστημών. Το ενδιαφέρον μας στην παρούσα εργασία εστιάζεται στο πώς οι διαδικασίες μοντελοποίησης στις οποίες ενεπλάκησαν οι μαθητές καθώς σχεδίαζαν ένα παιχνίδι με το μισοψημένο μικρόκοσμο του Ζογκλέρ, έφεραν στο προσκήνιο διαδικασίες ανάπτυξης νοημάτων για έννοιες της φυσικής που σχετίζονται με την κίνηση και τις κρούσεις στο Νευτώνειο χώρο. Ειδικά ο ρόλος της έννοιας της δύναμης στην δισδιάστατη κίνηση αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης και διαπραγμάτευσης για τους μαθητές. Ο χειρισμός του αντίστοιχου διανύσματος έφερε στο προσκήνιο τη σταδιακή μετάβαση από την αντίληψη της δύναμης ως ένα μονοδιάστατο μέγεθος στην αντίληψή της ως διανυσματικό μέγεθος.