Η αναγκαιότητα αξιοποίησης της ιστορίας των επιστημονικών οργάνων στο σχεδιασμό εκπαιδευτικού υλικού για την διαθεματική προσέγγιση εννοιών των Φυσικών Επιστημών οδήγησε στην ανάπτυξη του εκπαιδευτικού λογισμικού προσομοίωσης «Περίπλους», μέσω του οποίου οι μαθητές Γυμνασίου μελετούν το «πλαίσιο κατασκευής» σε συνάρτηση με το «πλαίσιο χρήσης» επιστημονικών οργάνων Ναυσιπλοΐας, για τον προσδιορισμό της θέσης του ατόμου στο χώρο μέσα από την κατανόηση των μεθόδων και πρακτικών προσανατολισμού και την αντίληψη της σχέσης του χώρου με το χρόνο. Η παρούσα εργασία επιχειρηματολογεί για την διδακτική ωφελιμότητα αφενός της μελέτης των Επιστημονικών Οργάνων και αφετέρου της χρήσης των αλληλεπιδραστικών προσομοιώσεων στην μαθησιακή διαδικασία και παρουσιάζει τα βασικά χαρακτηριστικά της υπερμεσικής εφαρμογής «Περίπλους» αλλά και τα ερευνητικά στοιχεία, ποσοτικά και ποιοτικά, αναφορικά με την παιδαγωγική και διδακτική του καταλληλότητα ως μαθησιακό εργαλείο.