Η παρούσα έρευνα επιχειρεί να αναλύσει α) τον τρόπο με τον οποίο μαθητές δευτέρας Γυμνασίου δημιουργούν, χρησιμοποιούν και αξιολογούν χωρικές αναπαραστάσεις που έχουν φτιάξει οι ίδιοι και οι συμμαθητές τους και β) τα κριτήρια με βάση τα οποία επιλέγουν συστήματα αναφοράς για να προσδιορίσουν τη θέση των αντικειμένων στο χώρο. Η μελέτη αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της διεξαγωγής σε πραγματικές συνθήκες τάξης μίας δραστηριότητας κατασκευής χαρτών που θέτει το μαθητή στο ρόλο του χαρτογράφου και βασίζεται στη χρήση ενός υπολογιστικού περιβάλλοντος που συνδυάζει εργαλεία άμεσου χειρισμού αντικειμένων (direct manipulation) με γλώσσα προγραμματισμού και γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών (GIS).Τα προκαταρκτικά συμπεράσματα αυτής της έρευνας συνηγορούν στο να υποθέσουμε ότι το συγκεκριμένο μαθησιακό περιβάλλον μπορεί να δώσει κάποια στοιχεία που φωτίζουν τα κριτήρια επιλογής των συστημάτων αναφοράς αλλά και δημιουργεί συνθήκες για την καλλιέργεια της μετα-αναπαραστασιακής ικανότητας στους μαθητές.