Στην εργασία αυτή περιγράφουμε την αξιολόγηση διαδικτυακών περιβαλλόντων ως προς την ευχρηστία και την ευμάθειά τους. Aρχικά παρουσιάζουμε μερικές γενικές θεωρητικές έννοιες, όπως την ευχρηστία και την έννοια της ευμάθειας, ενώ ακολούθως παρουσιάζουμε τις μεθοδολογίες αξιολόγησης βασισμένες σε ειδικούς και ιδιαίτερα την ευρετική αξιολόγηση. Aκολούθως παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα από δύο έρευνες που κάναμε παραθέτοντας παράλληλα και κάποια σημεία προβληματισμού. Bασικός στόχος της εργασίας αυτής είναι να αποδείξει την εφαρμοσιμότητα των μεθοδολογιών αξιολόγησης με ειδικούς σε διαδικτυακά εκπαιδευτικά περιβάλλοντα και να διερευνήσει την προσαρμογή των εν λόγω μεθοδολογιών σε αυτά. Yποστηρίζουμε ότι η προσαρμογή τους είναι σχετικά εύκολη, όμως το θέμα της αποτίμησης της ευμάθειας με ειδικούς χρειάζεται περαιτέρω έρευνα και πειραματική επικύρωση.